Grobowiec rodziny Волюмни – этрусская mogiła położona na obrzeżach miasta Ponte San Giovanni, południowo-wschodnich przedmieściach Perugii. Dokładna data jego powstania nie jest znana, jednak krypta podjęta teraz 3 wieku p. n. e.

Ta rzymsko-этрусская grób jest częścią dużego nekropolii Палаццоне (6-5 wieku do h.e.), składającej się z 38 podziemnych grobowców i nagrobków, wybitych bezpośrednio w skale, a także ze zbiorów urn i innych pogrzebowych przedmiotów. Dostać się do krypty Волюмни – najbardziej znany ze wszystkich, można po stromych schodach, które prowadzą na kilka metrów w głąb ziemi do bramy. Za bramą znajduje się hall, sufity którego wystrój i który z kolei prowadzi do czterech małym bocznym kamer i trzech większych centralnym. Po prawej stronie od drzwi znajduje się этрусская napis składający się z trzech pionowych. To właśnie ona daje podstawy przypuszczać, że w krypcie spoczywają szczątki rodziny Волюмни – szlacheckiej rzymskiego rodu. W ogromnej sali z dwuspadowym dachem znajdują się trzy małe kamery, pogrzeb w postaci кубикулы i таблинум – pokój w tylnej części. W ostatniej przechowywane pięć urn – jedna marmurowe i pięć z białego wapienia. Najstarsza i najważniejsza urna, zwieńczona obrazem trupa leżącego na триклинии, zawiera prochy Арунта Волюмни, głowy rodziny. W dolnej części urny wyryte wizerunki dwóch bóstw nieśmiertelnych ze skrzydłami, które strzegą bramy do Nieba. Krypta Волюмни był używany zgodnie z przeznaczeniem, aż do 1 wieku p. n..e.a potem w ciągu wielu wieków został opuszczony. Odkryto go dopiero w 1840 roku, podczas przebudowy ulicy Via Ассизана, która łączy Porta San Giovanni z Перуджей.