Jednym z pierwszych architektonicznych budynków Придворцового dzielnicy Pawłowski parku, zaprojektowanych przez Чарлзом Камероном, jest Pawilon Woliera lub Ptasznik, zbudowany w 1782 roku. Przed wyjazdem do Europy Paweł Pietrowicz i Maria Szczecińskiego o tym rozmawialiśmy wtedy z cameronem projekt Pawilonu i jego przyszłość przeznaczenie. Są informacje, że ich bardzo dbał o przeznaczenie tej budowli.

W rezultacie H. Камероном powstał jeden z najpiękniejszych pawilonów, urządzonych w klasycznym stylu. Elegancki wystrój i ścisłe proporcje dodały Вольеру niesamowitą atrakcją. Central hall Pawilonu ma kształt kwadratu, na głównej fasadzie wyróżnia się portykiem, bęben z kopułą i полуциркульными oknami uzupełniają go.

On zawsze był pełen światła. Efekt potęgowała się kosztem znajdujących się naprzeciwko siebie drzwi szklanych i ośmiu lusterek w specjalnych profilach, раздвигающих przestrzeń sali i dając mu dodatkowe oświetlenie. Architekt wykazywał szczególną troskę w kwestii koncentracji w Pawilonie Woliera największej ilości światła.

North colonnade, położona najbliżej Potrójne lipową, został owinięty drucianą siatką, którą w dniach iluminacje było pokryte plastykiem вензелями właścicieli Pawłowska. Pnącza z zewnątrz całkowicie увивали siatkę. Korea colonnade przeznaczone do przyjmowania gości. W tym miejscu Maryja Szczecińskiego organizowała "jadalnia i wieczorne posiłki", kameralne bale. W 1783 roku z Włoch przybyli zakupione tam antyczne starożytności, część z nich została umieszczona w Klatce.

W latach 1804-1806 architekt Andrzej Никифорович Воронихин zbudował aneksu do bocznych obudów. Tutaj zostało opublikowane czterdzieści antycznych urn pogrzebowych i dwa antycznych sarkofagów.

Maria Szczecińskiego był wielki miłośnik kwiatów. Odwróciła Pawilon Woliera w prawdziwe królestwo bogini Flory. Tutaj zostały rozmieszczone luksusowe ogrody kwiatowe i dwie szklarnie, w których rosły egzotyczne rośliny. Całe to piękno kazała zapomnieć o surowym klimacie Sankt-Petersburga. Posąg Flory, wykonane z marmuru, została sprowadzona z Włoch i jest zainstalowany w Obudowie. Ona освящала to kwiat królestwo.

Początkowo Pawilon Woliera ucieszyło wdzięku malarstwem, wykonanej w антично-rzymskiej duchu. Pod kierownictwem architekta Vincenzo Brenna nad nią pracowali artyści I. Rudolf i I. Iwanow. Czas i północny klimat nie oszczędził kreacje H. Cameron.

Podczas Wielkiego księcia Konstantyna Николаевиче Pawilon został poddany przeróbkom. W 1862 roku zamiast szklarni zostały zbudowane werandy, a między nimi był kopany staw. W środku stawu pojawiła się posąg Afrodyty Каллипиги, a z drugiej strony – pomnik Akteon z zabitej tylna.

W 1940 roku Pawilon Woliera został poddany renowacji. W czasach Wielkiej wojny Ojczyźnianej Woliera uszkodziły bombowe odłamki. Posągi na stawie zostały skradzione przez nazistów.

W 1967-1968 pod kierunkiem architekta Sofii Tymoszenko Popowej-Гунич przeprowadzono poważny remont Budy. Został przywrócony pierwotny wygląd budynku.

Obecnie staw przed Pawilonem zdobi rzeźba Wenus Италийской (włoska kopia z oryginału rzeźbiarza Antonio Canova). Wykonana jest z marmuru.

Corocznie od 2001 roku w pavlovskiy Pawilonie Woliera odbywa się Międzynarodowy kwiatowy festiwal "Cesarski bukiet". Jest on poświęcony pamięci pierwszej właścicielki Pawłowska cesarzowej Marii Fyodorovna. Woliera, jak i w dawnych czasach, zamienia się w królestwo Flory. Można tu zobaczyć wystawy kwiaciarni, fotografów, artystów.