Chyba nigdzie na świecie nie ma już placu, na którym stoją trzy pomniki bliskich krewnych. A w Paryżu taka jest. Ona nosi imię generała Катру, ale mogła by się nazywać placem trzech Dumas – na niej stoją pomniki pisarzy Dumasa-ojca i Dumasa-syna, a także samemu starszego ojca ojca – generała Dumas. Nie tłoczą się w pobliżu, teren jest bardzo duży, w rzeczywistości jest to skrzyżowanie dwóch ulic. Pomniki stoją na trawnikach wokół skrzyżowania. Miejsca jest tak dużo, że starczyło na czwartą posąg – Sary Bernhardt.

Aleksander Dumas-ojciec wygląda bardzo malowniczo. Pomnik ten został otwarty w 1883 roku, – najnowsza praca Gustave ' a Doré. Na wysokim postumencie umieszczono w fotelu autor "Trzech muszkieterów" z uśmiechem zadowolenia na ustach, w ręku pióro. Na dole z jednej strony piedestału siedzi cętkowane firma – босоногий pracy, młodzieniec разночинного rodzaju i dziewczyna czytająca im na głos książkę Dumasa. Z drugiej strony na postumencie sobie siedzisz w wywołującej pozie i z nagim mieczem główny bohater Dumas – d ' Artagnan.

Pomnik Aleksandra Dumasa-syna został wprowadzony w 1906 roku, po drugiej stronie placu. Rzeźbiarz Rene de Saint-Marceau wprowadziła dramaturga размышляющим nad rękopisu, też z piórem w ręku. Ojciec i syn uwiecznione właśnie tu nie przypadkowo, mieszkali w pobliżu: ojciec na boulevard Malesherbes, syn – przy alei Villiers.

Posąg najstarszego, generał Dumas, wzniesiono na placu w 1913 roku, po długiej kampanii zbierania funduszy, którą prowadzili Anatole France i Sarah Bernhardt. Generał był naprawdę ciekawą osobą. Syn białego szlachcica i czarnej niewolnicy, jeden z głównych przywódców rewolucji Francuskiej, nie боявшийся chronić niewinnych w czasach terroru, dowódca armii napoleońskiej, człowiek ogromnej siły fizycznej i odwagi, popełnił masę wojennych wyczynów i był legendą w swoim czasie. Po egipskiej wyprawy dostał się do niewoli w królestwie neapolu i został wrzucony do lochu, gdzie pozostawały dwa lata – Napoleon nie spieszyło mi się, żeby ratować swojego wysokiego, efektownego i śmiały generała. W więzieniu więzień stracił zdrowie i po powrocie do Francji żył tylko pięć lat. Życie starszego Dumas później zainspirowała обожавшего jego syna na wiele tematów.

Pomnik generała został zniszczony przez niemców w czasie okupacji. Nie stały się odzyskać, ale w 2009 roku postawiono nowy, pracy Дрисса San Арсиде: ogromne kajdany z uszkodzonym obwodem.