Kościół Saint-Jacques-du-Od-Pa znajduje się przy ulicy Saint-Jacques, na południowy wschód od ogrodu Luksemburskiego. Z zewnątrz budynek sprawia wrażenie niedokończonej: nad symetryczną fasadą stoi tylko lewa wieża, prawym nie. Równie kontrowersyjny i cała historia kościoła.

Ziemia w tym miejscu około 1180 roku należała do braci-госпитальерам – rycerze Zakonu Świętego Jana, później znanego jako zakon Maltański. W 1572 roku przenieśli się tutaj, w reżyserii Marii Medici również mnisi-benedyktyni z klasztoru Saint-Маглуар. Kaplica, a później i kościół benedyktynów, okazały się ciasna dla mieszkańców przyległych dzielnic, a w 1630 roku, brat Ludwika XIII Gaston Orleański, kościół postanowił poszerzyć. Przeznaczone było wiele, ale środków systematycznie brakowało, i wierni, dobrzy katolicy przychodzą raz w tygodniu pracować za darmo.

Na życie parafii wywarła ogromny wpływ młoda charyzmatyczny ksieni klasztoru Port-Royal Maria Angelica Arno, znakomita działaczka янсенистского ruchu, później uznanego herezją. To właśnie tutaj, w Saint-jean-du-Od-Pa, został pochowany jeden z filarów янсенистского ruchu Дювержье de Горанн, opat Saint-Сиранский – to długo sprawiło, że kościół jest miejscem kultu янсенистов. Księżna de Longueville, który odwołał się do янсенизму pod koniec swojego życia, przekazał znaczne środki na kontynuację budowy świątyni, i pochowano tutaj jej serce. Tutaj spoczywają prochy słynnego astronoma Jean-Dominique Cassini, który otworzył cztery satelity Saturna i Wielka czerwona plama na Jowiszu.

Prawie ćwierć wieku, z 1756 w 1780 roku, proboszczem kościoła był ksiądz Jean-Denis Cochin, genialny kaznodzieja i przekonany kochającym ojcem. Założył przy kościele szpitala Świętego Jakuba dla ubogich – Saint-jean-du-Od-Pa wróciła do swoich korzeni (zakon szpitalników słynął z rozwiniętą medycyną). Szpital nadal istnieje i nosi imię swojego założyciela. W kościele można zobaczyć marmurowe pamiątkową tablicę ze słowami wdzięczności księdzu, отдавшему cały swój majątek na rzecz pomocy potrzebującym.

W latach rewolucji kościół został splądrowany i zamieniła się w "świątyni miłosierdzia". Przy Napoleonie budynek zwrócono wiernym, za monarchii Lipcowej – odrestaurowali. W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku renowacja powtórzyła, tutaj zostały odrestaurowane zabytkowe wnętrza.