Kościół Saint-Pierre-de-Montmartre dyskutuje o prawo do nazywania się najstarszy kościół Paryża z Saint-Germain-des-Prés. Ona jest za fasadą bazyliki Sacré-Coeur i jak znika dla oczu turystów w tej wspaniałej senj. A kościół – ciekawa.

Została wybudowana jako kościół klasztorny Montmartre – go założyła w 1153 roku, wraz ze swoim synem króla Ludwika VII, Adelajda Pekińska. Ona była tutaj pierwsza ksieni, rok później zmarła, tam jest pochowana. Zjawisko wyjątkowe – Adelajda Pekińska była królową, "według statusu" jej prochy musi spocząć w Saint-Denis.

U klasztoru była radosna przeznaczenie. W 1590 roku Henryk VI, осадив Paryż, zajął Монмартрский wzgórze. Gdy otworzył oblężenie, prawie wszystkie zakonnice poszły z oddziałem hugenotów. W 1790 roku rewolucjoniści zniszczyli klasztor, czterdzieści szóstą аббатису Louise de Montmorency-Laval wysłali na gilotynę dosłownie na kilka dni przed Термидора, który położył kres terroru jacobins.

Z całego klasztoru ocalał tylko kościół. Gone są dni, kiedy specjalnie dla Saint-Pierre-de-Montmartre wielki Marc-Antoine Charpentier napisał duchową muzykę. Rewolucjoniści zbezcześcili kościół, urządzając tu Świątynię Rozumu. Potem tu przez jakiś czas znajdował się magazyn.

W 1794 roku na wieży kościoła, jednym z najwyższych punktów Paryża, zainstalowano telegraf optyczny system braci Шапп. To właśnie ta stacja przyjęła wiadomość o klęsce Napoleona pod Waterloo.

Msze św. w kościele zostały wznowione dopiero w 1908 roku. W czasie ii wojny światowej zginęło zabytkowe witraże, w 1953 roku zastąpiły je neogotyku witrażami pracy стеклодува i projektanta Maurice ' a Max-Инграна. Uważa się, że marmurowe kolumny wewnątrz kościoła odnoszą się do czasów późnego antyku, kiedy na tym miejscu stała świątynia poświęcona Marsowi. Bardzo piękne ocalałe we wszystkich rewolucjach i wojnach brązowe wrota kościoła pracy włocha Tommaso Джисмонди. Na głównych drzwi przedstawiają sceny z życia apostoła Piotra, patrona świątyni – od jego powołania Jezusa, aż do śmierci krzyżowej w Rzymie.

Do kościoła przylega najmniejsza w Paryżu opuszczony cmentarz Кальвэр ("cmentarz Ukrzyżowania" – w 1833 roku na tyłach kościoła wzniesiono krzyż). Dla odwiedzających cmentarz otwiera się raz w roku, 1 listopada, w Dzień wszystkich świętych. Prowadzą tu wspaniałe brązowe Brama zmartwychwstania pracy Tommaso Джисмонди.