Dom Auguste Comte – to prywatne muzeum i archiwum, poświęcony pamięci słynnego francuskiego filozofa-позитивиста, założyciela rodu naukowej socjologii i pozytywizmu.

Naukowiec mieszkał na drugim piętrze w domu 10 na ulicy Monsieur-le-Prince z 1841 roku aż do swojej śmierci. Tutaj napisał cztery tomy głównego własnej pracy, Systemu pozytywnej polityki".

Kontakt – jeden z najbardziej tajemniczych i kontrowersyjnych postaci w historii intelektualnej Francji. Niewątpliwy geniusz, w młodości споривший z samym Saint-Simonem i czytał wykłady sławnym naukowcem (Гумбольдту, Пуансо, Бленвилю), czasami okazał jawne умопомешательство. W przypływie wściekliźnie próbował utopić żonę, топился w Sianie sam. Na szczęście dla nauki, chorobę udało się pokonać, Elektr skupił się na naukowych pismach i czytaniu wykładów z astronomii dla pracowników. W 1842 roku, jednak doszedłem do stworzenia "pozytywnej religii", a stał się liczyć z jej najwyższym kapłanem. Zapoznawszy się z Клотильдой de We, żoną pozbawionego praw obywatelskich sprawcy, głęboko ją kocham, pod wpływem tego uczucia umocnił się w dążeniu do wprowadzenia "pozytywnej religii". Bezskutecznie zwracał się z poradami do Mikołaja I, wielkiego визирю Решид-Paszy, generała zakonu jezuitów Бексу (nadesłane generała prace Conta w ogóle нераспечатанными).

Oczywiste jest jednak, że "System pozytywnej polityki", napisany przez, wydawałoby się, że w latach zamroczenia, zawiera genialne spostrzeżenia. Kontakt skategoryzować i złączył w jeden system wszystkie istniejące wtedy nauki. Zobaczył otwartą лакуну na miejscu dyscypliny, uczącą się społeczeństwo, i nazwał taką naukę socjologią (społecznej fizyki).

150-metrowy apartament założyciela socjologii niewiele się zmienił w ciągu półtora wieku. W salonie zwiedzających wita portret Klotyldy W de. W gabinecie zachowała się biblioteka uczonego. Szkolna przypomina o tym, że Kontakt był świetnym nauczycielem. W jadalni na czarnym marmurowym kominku stoją wagi, na których filozof zawsze ważyła swój obiad (mu dokuczali ból w żołądku). Kuchnia z przyległym pokoju były вотчиной młodej wieśniaczki Sophie Blo, która grała rolę oddaną наперсницы naukowca – Comte uważał ją swojej przybranej córki. W sypialni, w ostatniej sali muzeum, 5 września 1857 roku Sophie Blo wiernie patrzyła w oczy Auguste Comte, od którego ust отлетало ostatni oddech.