Krypta katedry Notre-Dame-de-Paris otwarto dla zwiedzających w 1980 roku. Utworzyć ten podziemne muzeum pomógł przypadek: w 1965 roku pod katedrą rozpoczęła się budowa parkingu i remont natknęliśmy się na jakieś starożytności. Aż do 1972 roku prowadzono wykopaliska, pokazał zdumiewające rezultaty. Archeolodzy odkryli i законсервировали ruiny budynków, budowanych od czasów starożytnych. W ten sposób krypta katedry jest teraz czymś w rodzaju wehikułu czasu, która pozwala podróżować przez słup wieków.

Termin "krypta" w zachodnioeuropejską architektury określane jako podziemne sklepione pomieszczenia, znajdujące się pod ołtarzem lub chóry świątyni. Zazwyczaj pomieszczenia te służyły do pochówku relikwii świętych i męczenników. Na wyspie île de la Cité są pod папертью katedry, i nazywają je "krypta u kruchcie katedry Notre-Dame-de-Paris". W ruchu i inna nazwa – Archeologiczne krypta.

Dungeon rozciąga się pod katedrą na 120 metrów. Tutaj można zobaczyć autentyczne pozostałości jeszcze gallo-rzymskich ulic epoki Augusta – współczesnych Chrystusa. Dobrze zachowała się chytra podziemny system ogrzewania budynków, stosowana przez rzymian. Rudzik, jak wtedy nazywano osada zyskała szczególne znaczenie w trzecim-piątym wieku naszej ery: miasto, który otrzymał nazwę Паризии, stał się rzymskim posterunkiem na drodze barbarzyńców. Na wyspie wzrosła potężne fortyfikacje – murowanie murów obronnych, które w otoczeniu miasto w III wieku, można wziąć pod uwagę we wszystkich szczegółach. Na mapie współczesnego Paryża można znaleźć antyczne termy, forum, amfiteatr – cień Paryża antycznej.

Szybki budowa trwała na Sicie i w średniowieczu. Jego centrum stał się naturalnie, sam sobór, którego budowa rozpoczęła się w 1163 roku i zakończyło się tylko w 1345 roku. Średniowieczne budynki nie przetrwał do naszych dni – w XVIII wieku wielu z nich zostały rozebrane dla uszczelki dróg. Obraz zakończyła radykalna przebudowa miasta przy baronie dostępem do internetu, podczas której zginęło wiele starych budynków. Teraz w krypcie można zobaczyć szczegółowe układy starego, na zawsze odszedł Paryża – pomagają zrozumieć, jak wiek za wiekiem szło rozwój stolicy Francji.