Бунраку – tradycyjna japońska sztuka teatralna, która jest krajowym kulturalnym publiczną. W przedstawieniach teatru бунраку uczestniczą lalki o wysokości około jednego metra, którymi rządzą lalkarzy – mistrz i jego pomocnicy. Występy lalek towarzyszy gra na трехструнной lutnia - сямисэне i напевным narracją дзерури w wykonaniu сказителя.

Pierwsze kukiełkowe przedstawienia w Japonii organizowane wędrowni aktorzy w X-XI wieku. Swoją nazwę ten rodzaj sztuki teatralnej otrzymał od nazwy jednego z pierwszych autorów spektakli w XVIII wieku, który nazywał się Уэмура Бунракукэн. Widoku бунраку były bardzo popularne w okresie Edo. Jak i teatr kabuki, teatr lalek był zabawą, przystępny dla prostego ludu. Inscenizacji бунраку miały tak silny wpływ na publiczność, że niektóre sztuki wypadało odmówić. Tak, sztuka "Samobójstwo kochanków na wyspie Niebieskich sieci", fabuła podobna do "Romea i Julię" i oparta na prawdziwych wydarzeniach, została zakazana do pokazania, bo wywołała wiele samobójstw.

Osaka była stolicą бунраку w ciągu długich lat, i dziś sztuka бунраку jest silnie związany z tym miastem. Teatr narodowy Бунраку w Osace znajduje się w dzielnicy Тюоку, dzielnicy Сэннитидори. Jest to czwarty teatr państwowy w Japonii i główny бунраку-teatr w kraju. Trupa teatru większą część roku spędza w trasie w kraju i za granicą, a w Osace daje przedstawienia w styczniu, kwietniu, czerwcu, sierpniu i listopadzie, przy czym każda "strona" sesja trwa około 15-20 dni.

Pierwszy teatr w Osace został zbudowany w 1872 roku w dzielnicy Дотомбори i nazywał się Бунракудза. W 1984 roku teatr przeniósł się do nowego nowoczesny budynek i zaczął nazywać teatrem Narodowym бунраку. Przeprowadzka i zmiana nazwy teatru nawet wywołały protest u rdzennych mieszkańców Osaki, ale nadanie teatrowi statusu ważnego dorobku kulturowego примирило ich z tymi przemianami.

Budynek teatru Narodowego składa się z pięciu pięter, na których znajduje się główny i małe sale, pomieszczenia do ćwiczeń i wykładów, garderoby, a także muzeum i restauracje. W teatrze służą 28 сказителей, 19 muzyków i 37 teatrów, a także mistrza, które są wykonane lalki i zajmują się ich naprawą.