Katedra podwyższenia krzyża świętego – jest to drugi pod względem wieku cerkiew Omsk, zachowany w mieście z дореволюционных czasów. Świątynia znajduje się w centralnej części miasta, na skrzyżowaniu trzech ulic - Третьяковской, Тарской i Рабиновича. Inicjatorem budowy katedry w 1858 r. został generał-gubernator Syberii Zachodniej i Wojskowych Ataman Sybirskiego kozackiego wojska G. H. Гасфорд.

Świątynia znajdowała się w ubogiej dzielnicy na północy miasta i został zbudowany na datki mieszkańców, głównie R. Andreev i jego małżonki. Zbudowano kościół городовым architekta E. Эзетом. Główne prace budowlane zostało dokończone do 1867 r. W rozdziałach świątyni zostały ustawione krzyże. Przy tym z powodu nagłej śmierci R. Andreev prace wykończeniowe wydłużyły się jeszcze na trzy lata.

Ceremonia uroczystego poświęcenia однопрестольной kamiennym kościele odbyła się we wrześniu 1870 r. Uroczystość konsekracji odbyła sprawiedliwy Stefan Drużyna. W lutym 1896 r. odbyło się poświęcenie drugiego tronu - w imię ikony Matki Bożej "Ugasić mój smutek". W 1891 r. przy kościele została otwarta cerkiewno-parafialna szkoła dla dziewcząt.

W 1920 r. wszystkie kościelna majątek znacjonalizowano. W 1936 r. przez władze lokalne podjęto decyzję o снесении kościoła, jednak cudem udało się utrzymać. W listopadzie 1943 r. świątynię zwrócono prawosławnej społeczności. W 1951 r. w katedrze odbył się trzeci przejście - na cześć Proroka Eliasza.

W 1946 r. katedra otrzymała status katedry. W 1989 r. do budynku katedry dobudowano dwa придела. Autorem tego projektu wystąpił architekt W. A. Baranów. W wyniku tej przybudówki została naruszona harmonia pierwotnego wyglądu katedry. W tym samym czasie zostały zaktualizowane wnętrza świątyni, pokryta lakierem malowanie ścian.

W 1998 r. w centrum obok katedry terenie został wybudowany budynek administracyjny, który zamknął jego północna fasada.