Spaso-Preobrażeński klasztor został założony uczniami Aleksandra Svirsky Giennadijem i Никифором. Starzec Małgorzata, który mieszkał na brzegu jeziora Важе, w małej jaskini, jego wyczyny, cudów i uzdrowień przygotował i poświęcił to miejsce do parafii innego następcę Aleksandra Svirsky - św Nikifora. Już w 1520 roku na brzegu Важеозера została wybudowana cerkiew Przemienienia pańskiego, w całości wykonane z drewna. Pierwszym opatem Важеозерского Spaso-Preobrażeńskiego klasztoru stał się wielebny Nikifor, który służył swojej sprawie, aż do swojej śmierci w 1557 roku.

Iwan Groźny wyniósł list, w którym powstała świątynia otrzymała pewną część własności ziemskiej. Poza tym, król kazał wykonywać nagłych pracy w pobliskim lesie i orać swoje ziemie bez pomocy zatrudnionej siły roboczej. Tak więc, według tej umiejętności klasztoru w pełni nie wolno było posiadać chłopów, wsi, a prace powinny być wykonywane tylko rękami samych mnichów. Po tym, jak zmarł ks, Nikifor, przeorem klasztoru został mianowany opat Doroteusz, w którym została wystawiona w kaplicy tuż nad grobami założycieli kościoła.

Niespokojny czas, który poniósł zasłużoną Ruś w 17 wieku, nie mogło dotknąć i Spaso-Preobrażeńskiego klasztoru. Tłumy szwedzi złupili i zdewastowany Никифоровскую pustynię, niszcząc, po opróżnieniu i разграбив cały jej majątek. Pustelnicy po prostu nie mogli stawić opór napastnikiem. Groby zakonników jeszcze przez długi czas były miejscem pielgrzymek.

Po bezwzględny ruiny kościoła, jest jeszcze bardzo długo nie dochodziła do zdrowia. Według historycznych książek 1619 i 1623 roku staje się jasne, że kościół bracia była zbyt mała. W 1640 roku opat klasztoru stał opat Antoni, który w dużej mierze poświęcił cenne Ewangelię i który wybudował kościół na własne pieniądze. Antoni wyznaczył skarbnika, келаря, 4-tych starszych i 6 dziewek, choć stan mieszkania wciąż oceniano jako bardzo ograniczone.

Następcą apostolskich Antoniego stał starzec Barlaam, który w 1680 roku zastąpił starszy Савватий. W wyniku ponownie przeprowadzonej inwentaryzacji wynika, że монастырское nieruchomości znacznie приумножилось, a скотоводческая działalność stała się bardziej opłaca. Liczba pracowników i mnichów do tego momentu wzrosła do 22 osób. Ale najbardziej najlepszą pozycję mieszkanie nabyte w 1685 i 1697 roku, kiedy ozdoby i монастырское nieruchomości stały się bardzo cenne.

W 1800 roku cerkiew została przydzielona do Aleksandrow-Свирскому klasztoru i składała się w jego składzie do 1846 roku. W 1885 roku potężny pożar zniszczył prawie wszystkie drewniane zabudowania klasztorne. Kościelna bracia rozeszła się na pozostałych klasztorów.

Po pożarze Ratuj-Preobrażeński klasztor został odbudowany nie tylko materialnej, ale i duchowej pomocy "Krajowego ojca", którym był Jan z kronsztadu. Kwalifikują się do odbudowy świątyni Wszystkich Świętych, a także zbudowano пятиглавый świątynia z drewna, nazwany na cześć Przemienienia Pańskiego. Została przywrócona надвратная kościół, hotelowe i игуменские obudowy. Na początku 20 wieku klasztor był już w pełni obciążony ceglanym ogrodzeniem. W klasztorze zaczęły działać сапожная i портняжная warsztaty, a także ' s grist mill i roślin, gdzie otrzymywali smoły, terpentyny i smoły.

Ostatnia przebudowa czekała na klasztor w 1992 roku, kiedy to świątynia i zyskał nowoczesny wygląd.