Wieś Друя kiedyś było kwitnącym miastem, zbudowanym przy ujściu rzeki Друйки w Zachodniej Wracam. Pierwsza wzmianka Друи wykonane w 1386 roku w "Kronice polskiej, litewskiej, жомойтской i wszechrusi". W 1515 roku miasto zostało całkowicie zniszczone w trakcie wojny z московитами. Miasto zostało odbudowane i ponownie w 1620 roku otrzymał prawo magdeburskie. Obecnie Друя – wieś pogranicza. Do jego wizyty należy sporządzić granicznych, co może potrwać do 5 dni.

Poważnie ucierpiała ludność Друи w czasie ii wojny światowej. Tutaj hitlerowcy utworzyli getto żydowskie, a później rozstrzelali wszystkich jego mieszkańców. Na miejscu rozstrzelania na brzegu rzeki Друйки żydowskim towarzystwem, pomnik poległych.

W miejscowości znajduje się jeden z tajemniczych Борисовых kamieni. To ogromny głaz, расколотый na trzy części, na którym jest wystawiony krzyż i napis. Przypuszczalnie, napisy pochodzą z XII wieku, choć sam kamień jest znacznie starszy. Być może pamięta jeszcze naszych pogańskich przodków. Kamień był выловлен z Друйки i zainstalowany na głównym placu.

Barokowy kościół Trójcy jest częścią klasztoru bernardynów, zbudowany w 1646 roku. Pomimo licznych pożarów i wojen, kościół doskonale zachowany. Szczególnie imponujący jest jego wnętrze obfituje ośrodek i chinskie bezprzewodowym dostępem do internetu.

W Друе zachował się unikalny zabytek drewnianego białoruskiego architektury drewnianej – kościół świętego Jerzego, zbudowana w XIX wieku. Zbudowany na skraju lasu, pomalowana na kolor zielony mały kościół wydaje się miniaturowe zabawki.

W miejscowości wiele staroobrzędowców. Tutaj można zobaczyć староверческий drewniana podłoga молельный dom z początku XX wieku. Jest tu wiele starożytnych ruin, głównie prawosławnych kościołów. Najlepiej zachowały się ruiny Благовещенской kościoła 1740 roku budowy z namiotu w kształcie dzwonnica, zbudowana później.

W pobliżu istnieje na wyjątkowy starożytny cmentarz, na którym zachowały się nagrobki z kolorowymi malowidłami.

W pobliżu wioski, w pobliżu litewskiej granicy znajduje się grób pułkownika P. A. Щитомира-Сухозанета – bohatera tureckiej wojny światowej i wojny z Napoleonem.