Carnegie hall – słynny amfiteatr, jedno z najbardziej prestiżowych miejsc na świecie do wykonywania klasycznych i popularnych utworów muzycznych. Tu występowali wielcy muzycy, tu odbywały się światowe premiery utworów Strawińskiego, Straussa, Rachmaninowa, Schönberga.

Pomysł utworzenia takiego centrum muzyki unosił się w powietrzu z czasów wojny Domowej, po której Nowy Jork stał się jednym z największych miast na świecie. Jego mieszkańców ogarnął szał muzyką, w mieście było симфоническое i chóralne społeczeństwa, ale nie było godnej sali koncertowej.

Wiosną 1887 roku młody amerykański dyrygent i pianista Walter Дамрош udał się do Niemiec na wycieczkę. Na pokładzie parowca okazały się nowożeńcy Andrew Carnegie i Louise, jak np, do których zbliża się miesiąc miodowy w Szkocji. Trójca zaprzyjaźnił, i Carnegie, bardzo bogaty król przemyśle stalowym, zainteresowany ideą dużej sali koncertowej.

Po podróży poślubnej Carnegie natychmiast doprowadził w życie swój plan: kupiłem działkę na Siódmej alei, zamówiłem projekt. Architekt William Barnet Татхилл (sam dobry wiolonczelista) zaprojektował całkowicie murowany budynek, bez tradycyjnej dla USA wewnętrznej stalowej ramy. Fasada z terakoty szczegółami został wykończony wąskich rzymskich cegłami barwy dojrzałych ochry. Objętość wewnętrzna budynku zajęły trzy odrębne sale: główną (nosi teraz nazwę skrzypek Izaaka Sterna) na 2800 miejsc i dwa bardziej kameralnych, na 600 268 miejsc. Akustyka sal okazał się wspaniały.

5 maja 1891 roku odbyło się uroczyste otwarcie sali koncertowej Carnegie hall. Zdarzenie zauważyli пятидневным muzycznym festiwalem, którego gościem honorowym był Piotr Czajkowski. Prowadził realizacją własnych dzieł – "Коронационного marszu", napisanego dla cesarza Aleksandra III, i Koncertu na fortepian i orkiestrę nr 1.

Sala należał do rodziny Carnegie do 1925 roku, potem został sprzedany. W latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku był zagrożony: właściciel planował zburzyć i zbudować wieżowiec. Społeczeństwo zaprotestowała, a miasto wykupił Carnegie hall.

W końcu XX w. budynek został przebudowany. Nie obyło się bez sporów na ten temat: ludzie skarżyli się, że akustyka stała się jakby gorzej. Okazało się, że przyczyną tego – zapomniany pod sceną kawałek płyty betonowej. Gdy go usunięto, akustyka sprawna.

Tu występowali Fiodor Szalapin, Siergiej Rachmaninow, Igor Strawiński, Siergiej Prokofiew, Emil Гилельс, Dawid Ojstrach, Arturo Toscanini, Vladimir Horowitz. Ale Carnegie hall przyjmuje nie tylko muzyczną klasykę: tu dawali koncerty legendy jazzu Benny Goodman, Duke Ellington, kwartet Dave ' a Брубека, Billie Holiday, tutaj śpiewali Judy Garland i Harry Belafonte, tutaj dwukrotnie wystąpili podczas ich pierwszej wizyty w USA "the Beatles". Dziś Carnegie hall – jeden z najbardziej znaczących marek światowej kultury muzycznej.