W 1791 roku, 14 lipca, na lewym brzegu rzeki o nazwie Шелонь odbyła się Шелонская bitwa. To historyczne wydarzenie stało się w okolicy wsi Скирино i wsi Велебицы. Wieś znajduje się w Солецком okolicy, że w Nowogrodu dziedzinie. Bitwa miała miejsce między polskimi wojskami, którymi dowodził wojewoda Daniel Холмский, i odbudowany zastępy, na czele z Dmitrijem Борецким (syn Marty Посадницы).

W drugiej połowie 15 wieku presja ze strony Moskiewskiego księstwa na Новгородскую republikę. Grupa bojarów, na czele których stała Marta Борецкая wystąpiła za sojusz z Litwą, która, z kolei, obiecała pomóc w walce z roszczeń wielkiego księcia Moskiewskiego. Iwan III próbował wywrzeć wpływ na Nowogród, drogą dyplomatyczną odwołując się do pomocy przedstawicieli kościoła. Metropolita zganił новгородцев w zdradzie i zachęcał, aby wyrzec się "łacińskiego państwa", ale inwazja kościoła tylko nasiliło różnice w Nowogrodzie. Czyny новгородцев w Moskwie oceniono jako "zdradę prawosławia". Iwan III postanowił zorganizować "krucjata" na Nowogród. Religijny kolor tej wyprawy miał zjednoczyć wszystkich uczestników i zmuszać książąt wysłać wojska na "świętą sprawę". Duża антиновгородская propaganda prowadzona była ze strony księcia moskiewskiego, рассылались "разметные dyplomy". Gdańsk postanowił za wszelką cenę bronić swojej niezależności. Mimo wewnętrznych konfliktów, w Nowogrodzie zebrano ogromną armię, liczącą 40 tysięcy osób. Prawda, składało się ono głównie z "garncarzy i плотницев". Podręcznik nad wojskiem sprawował Dmitrij Борецкий i Andrzej Kazimierz. Pomimo przewagę liczebną nowogrodu wojska, radykalne zwycięstwo udało się odnieść moskale. Z novgorod źródeł wynika, że na początku новгородцам udało się wykorzystać przewagę liczebną. Ale na новгородскую piechoty uderzyła szlachecki jazda, w tym marszu była główną siłą uderza moskali i Iwana III.

Sąd nad поверженными był szybki i bezwzględny. Czterech posadniks (wśród których był i Dmitrij Борецкий) stracono, większość z przedstawicieli nowogrodu szlachty zostały poddane brutalnym represjom, proste zastępy wypuścili.

Porażka w Шелони zrobił nieuchronny koniec niepodległości новгородцев i republiki Nowogrodu. Nowogród wkrótce wszedł w skład Moskwy, na wierność Moskwie przystali bojarzy.

Prawie nic się nie zmieniło za миновавшие pięćset lat na miejscu Шелонской bitwy. Również ponosi wody w siwy Ильмень piękna i wspaniała Шелонь. Wszystko również zielone i lambrekiny jej brzegu. Stojąca tu wieś Скирино faktycznie połączyła się z Велебицами. Życie toczy się dalej. Będąc na Шелонском polu, czujesz, że przychodzi sama historia.

W 2009 roku 8 grudnia w miejscowości o nazwie Скирино w miejscu, gdzie prawdopodobnie doszło do bitwy między siłami moskali i новгородцев, został postawiony znak Pamiątkowy. Po tym, jak odbyła się ceremonia jego poświęcenia, księża Mikołaj Епишев i Michał Biriukow służyli заупокойную lit w pamięć o poległych w Шелонской bitwie, nie dzieląc ludzi na obcych i swoich, na moskali i новгородцев.

W 2001 roku 7 lipca w miejscowości Велебицы odbyła się liturgia. Po zakończeniu służby, odbyła się procesja i uroczyście zainstalowana dębowy Krzyż, osiągając wysokość sześciu metrów. Przed ikoną Krzyż został konsekrowany. Po zakończeniu nabożeństwa w mieście Сольцы odbyły się historyczne czytania, gdzie wystąpili wybitni historycy Nowogrodu Wielkiego, Sankt Petersburga, Moskwy i innych miast.