Pomnik poległych postrzegane przez turystów w błyszczące Nicea z pewnym zdziwieniem. Ale ten sukces miasta i brutalna historia wojskowości, поглотившая wiele istnień ludzkich.

Pomnik został wzniesiony w 1928 roku w pamięć o czterech tysiącach mieszkańców Nicei, poległych na polach bitew i wojny światowej. Projekt stworzył lokalny architekt Roger Сиссаль, kwiat grobowiec płaskorzeźba rzeźbione rzeźbiarz Alfred Жаннио. Miejsce dla pomnika wybrano tak, aby było ono dobrze widoczne i z morza, a z koperty Zamkową górę promenady. Na otwarciu obecni byli bohater Pierwszej wojny światowej, marszałek Foch i angielskie, amerykańskie, włoskie wojskowi, marynarze, których okręty stały w zatoce Villefranche.

Pomnik wykonany jest w postaci które sam zrąbał ... ... w skale ogromne łuki, w którą wpisane podobieństwo ozdobionego kolumnadą świątyni. Zarys przypomina żałobną urnę. Płaskorzeźba u podnóża symbolicznie przedstawiają Wojnę, Pokój, Wolność i Siłę. Na монументе wyryte nazwiska mieszkańców Nicei, poległych w wojnie 1914-1918 roku.

Jeśli w Pierwszej światowej front odbył się w tysiącu kilometrów od Nicei, podczas ii wojny światowej, ona sama stała się frontem: miasto zajęły wojska faszystowskich Włoch. Działało tutaj Opór, początek o której umieścić uczniowie wielkomiejskiego liceum (teraz – liceum Anglików). Wszyscy oni zostali aresztowani w 1940 roku, a następnie rozstrzelani.

Do września 1943 roku w sprawie bezpiecznie czuli się w Nicei, którzy uciekli z Paryża żydzi: Mussolini, powodując podrażnienie Hitlera, nie chciał narażać ich represjom. Ale jak tylko Włochy podpisała rozejm z aliantami, niemieckie czołgi pojawiły się na promenadzie Anglików. Siedziba gestapo znajduje się w hotelu "Сплендид" na boulevard Victor Hugo. Tutaj, w pokojach hotelowych, zostały rozmieszczone z torturami kamery. Gestapo i вишистская policja zaczęły się łapanki na żydów, tysiące z nich zostały wysłane do obozów koncentracyjnych. Wiosną i latem 1944 roku miasto został amerykańskim zbombardowane, od których zginęło około tysiąca mieszkańców, ponad pięć tysięcy pozostało bez dachu nad głową, zaczął się głód. Do momentu wyzwolenia ludność miasta zmniejszyła się o 15 procent, życie ekonomiczne została całkowicie zniszczona.

Nazwiska ofiar ii wojny także wyryte na стелах pomnika. W przyszłości pomysł pomnika ширилась, obejmując coraz to nowe konflikty zbrojne, выпадавшие na część narodu francuskiego. Pojawiły się stele z nazwiskami mieszkańców Nicei, poległych w krwawych wojnach kolonialnych, które prowadziła kraj: 1946 – 1954 roku w Indochinach (Wietnamie), w 1954 – 1962 roku w Algierii. Stopniowo pomnik stał się interpretować jako pomnik poległych we wszystkich wojnach XX wieku.

Uważa się, że ten pomnik – jeden z najbardziej oryginalnych i spektakularnych w całej Francji, a jego olbrzymie rozmiary (32 metry wysokości) wyrażają ideę wiecznej pamięci o obywatelach Nicei, którzy oddali życie za swój kraj.