Pamiątkowy kamień Konstantemu Симонову został zainstalowany na Буйничском polu w 1980 roku. Według testamentu radzieckiego pisarza, zmarłego w 1979 roku, jego prochy zostały развеян nad Буйничским pola, razem z prochami poległych w walkach o wyzwolenie Mohylewa żołnierzy i oficerów. W miejscu, gdzie odbyła się ceremonia żałobna развеивания prochu, został zainstalowany starożytny lodowaty głaz o masie 15 ton, na którym został wybity autograf Konstantina Simonowa, a z drugiej strony napis: "K. M. Simonow. 1915 - 1979. Całe życie pamiętał to pole bitwy 1941 roku i zapisała się rozwiać tutaj swój proch". Kamień do tego znajdował się na terenie Muzeum głazów.

W młodych latach Konstantin Simonow był wojennym korespondentem gazety "Izwiestija". Był obecny na Буйничском polu podczas zaciętych walk o miasto Mohylew. Widział wszystko na własne oczy, a później opisał w powieści "Żywi i umarli", "Żołnierzami nie rodzą się", "Ostatnie lato" i dzienniku "Różne dni wojny".

Serce Konstantina Simonowa na zawsze pozostało z drogim i niezapomniany dla niego miastem Mohylewem, a prochy dostała tylko swobodnego wietrze, гуляющему w затихшему na zawsze polu bitwy która odbyła się okrutnej wojny. Dzięki Симонову nigdy nie zapomnimy dni grozy i chwały Wielkiej wojny Ojczyźnianej i tego, co zrobili dla potomnych obrońcy Буйничского pola.

Każdego roku odbywają się tu spotkania z weteranami Wielkiej wojny Ojczyźnianej. Przychodzą tu studenci i uczniowie, aby uczcić pamięć wielkiego radzieckiego pisarza. Odbywają się tu spotkania literackie i młodzieżowe rajdy pamięci.