Kościół św Szymona i Heleny, zwany również Czerwony kościół, został otwarty w grudniu 1910 roku. Budowa świątyni odbywało się na koszt bogatego mińsk szlachcica Edwarda Войниловича i jego żony Olimpii, które przyczyniły się do budowy świątyni duży darowizny na 100 000 rubli.

Świątynia zbudowana według projektu architektów Tomasza Пайздерского i Władysława Marconiego. Budowa świątyni trwała pięć lat. Pierwszy kamień uroczyście położył ksiądz Kazimierz Михалкевич. Rzeźby kościoła stworzył rzeźbiarz Zygmunt Otto. Wieżę świątyni zdobiły trzy dzwony: Edward (na cześć samego Войниловича), Szymon (na cześć zmarłego syna) i Michał (na cześć świętego patrona archidiecezji).

Na dzień dzisiejszy Czerwony kościół – jeden z najbardziej znanych i najczęściej odwiedzanych świątyń katolickich Mińska. Kościół jest asymetryczne bazylikę w stylu neoromańskim, zbudowany z czerwonej cegły. Jej wysokość sięga 50 metrów.

Kościół został konsekrowany na cześć świętych Szymona i Heleny. Niepocieszony ojciec poświęcił świątynię swoich zmarłych dzieci, którzy nosili imiona tych świętych.

Po Rewolucji w 1932 roku kościół został zamknięty. W budynku świątyni pracował polski teatr państwowy, potem został przekazany programie movie maker. W czasie okupacji kościół został ponownie otwarty. Po wojnie w kościele ponownie zorganizowali programu movie maker, a od 1975 roku – Dom Kino.

W 1990 roku kościół św Szymona i Heleny został przeniesiony do Kościoła Katolickiego i otwarty dla wiernych. W 1996 roku, przed Czerwonym kościołem została ustawiona figura Świętego Michała, пронзающего włócznią smoka – symbol zwycięstwa wojska niebios nad siłami ciemności. W roku 2000 został zainstalowany rzeźba "Dzwon Nagasaki" - symbol pamięci o ofiarach katastrof jądrowych.