Kościół San Isidro – to jeden z największych kościołów w stolicy hiszpanii, kościół z bogatą i ciekawą historią. Został zbudowany w pierwszej połowie 17 wieku i jest doskonałym przykładem architektury w stylu barokowym. Autorem projektu był architekt Pedro Sanchez, który podniósł kościół do mnichów zakonu Jezuitów. Kościół otrzymał imię patrona Madrytu, czczonego wszystkimi Świętego Izydora Землепашца. W kościele przechowywane są relikwie tego Świętego, przeniesione tu w drugiej połowie 18 wieku.

Jednocześnie kościół san Isidro była katedrą Madrytu, i nadal odgrywa jedną z głównych ról w życiu religijnym miasta.

W 1767 roku na rozkaz króla Carlosa III zakon Jezuitów został wygnany z Hiszpanii. Wtedy też, pod kierunkiem architekta Ventura Rodriguez zostały przeprowadzone na zmianę wnętrza kościoła i niektórych elementów elewacji. Na podstawie szkiców architekta powstały również nowe sanktuarium i ołtarz. Wnętrze kościoła zachwyca wielkością i bogactwem wystroju. Niestety, podczas wojny Domowej wnętrze kościoła zostały częściowo zniszczone. Następnie przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę prace konserwatorskie, ale przywrócić wnętrze kościoła nie udało się w pełni. Główna fasada kościoła, dyskretny i surowy, skierowany do ulicy Toledo. Fasadę zdobią ogromne коринфские kolumny, balustrady, uchwyty. Nad wejściem głównym, wykonanym w formie łuku, jest rzeźbiarskie obraz Świętego Isidro i Santa Maria de la Cabeza.