Cysterski klasztor – opactwo w Вонхоцке, położony w południowo-wschodniej Polsce w pobliżu Свентокшинских gór. Klasztor został założony w 1179 roku przez biskupa z Krakowa gide onem. Klasztor uznany za cenny zabytek architektury romańskiej w Polsce.

W 1218 roku papież Гонорий III wydał bullę, która chroni opactwo. W 1241 roku świątynia została zbudowana na cześć Najświętszej Maryi panny i Świętego Floriana. Dwadzieścia lat klasztor został zdobyty przez mongołów, mienie zostało rozgrabione, a niektórzy mnisi zostali zamordowani. Klasztor został odbudowany Bolesława Cnotliwym w 1260 roku i konsekrowany biskupem krakowskim w 1270 roku.

Opactwo kwitła w ciągu następnych kilku wieków kosztem rolnictwa, uzyskania przychodów z górnictwa. W połowie xvii wieku w klasztorze, przebudowa po pożarze. W 1656 roku na opactwo zaatakował książę z Transylwanii Agnieszka Rakoczego, który niemal całkowicie zniszczył budynek. Prace remontowe prowadzono w 1659 roku.

W połowie xviii wieku wnętrze kościoła zostało ozdobione freskami, nad którymi pracowali Anthony Фрацкевич i Baltazara Fontany.

W 1819 roku Papież Pius VII rozwiązał opactwo, цистерцианские mnisi opuścili swój dom, budynek został zamknięty. Mnisi powrócili do klasztoru w Вонхоцке dopiero w 1951 roku, po czym w niektórych pomieszczeniach otwarto muzeum.