Kościół Matki Boskiej Pomocy Wiernym – dawny klasztor zakonu franciszkanów znajduje się w Lublinie. Franciszkanie przybyli do Lublina w 1621 roku, po czym został zbudowany drewniany kościół Świętego Marcina. Teren, gdzie znajdował się kościół, była bagnistych, na wzgórzu. W latach 1635-1649 na miejscu drewnianego kościoła został wzniesiony murowany kościół pod wezwaniem Świętego Wawrzyńca, zbudowany w stylu renesansowym. W 1689 roku franciszkanie rozpoczęli budowę zespołu klasztornego budynku i nowego kościoła z pełnej cegły, w stylu Renesansu. W 1812-1813 r. na terenie kościoła znajdował się wojskowy magazyn. Cztery lata później franciszkanie opuścili klasztor.

Budynki klasztorne przeszły w prywatne ręce, i służyły różnym celom. Na przykład, przed rozpoczęciem powstania styczniowego w 1863 roku przez nich posiadał Antoni Domański, który otworzył w klasztorze założyli fabrykę sukna i fabryki świec. Kościół szybko popadł w ruinę.

W 1913 roku kościół i klasztor zostały zakupione żydem Tadeuszem Вайсбергом, który wkrótce przeszedł na katolicyzm. Nowy właściciel przekazał ruiny салезианцам, które rozpoczęły się prace renowacyjne. Zaproszony architekt Bruno Zborowski podzielił kościół na trzy piętra. Taka struktura zachowała się do dziś. W 1930 roku została poświęcona kaplica Matki Boskiej Pomocy Wiernym. Po przebudowie ołtarz został częściowo wykonany z dębowego drewna i blachy miedzianej według projektu Johna Keysera. Przed ołtarzem znajduje się obraz Matki boskiej Pomocy chrześcijan, napisana przez Konstantyna Сзедники.

W listopadzie 1975 roku ksiądz arcybiskup Bolesław Пиляк stworzył Салезианский Parafia matki Bożej Pomocy chrześcijanom.