Jaskinia niedźwiedzia – najdłuższa jaskinia całych sudetach, położona w masywie Śnieżnika, w pobliżu wsi Kletno. Jaskinia niedźwiedzia została odkryta w 1966 roku, podczas prac wydobycia marmuru. Po zaskakującego odkrycia w jaskini odkryto liczne kości prehistorycznych ssaków, w tym i szczątki niedźwiedzia jaskiniowego, od którego była ona nazwana. W 1967 roku Instytut geografii uniwersytetu Wrocławskiego opracował plan badań jaskini. Latem 1967 roku przeprowadzono wykopaliska paleontologiczne. 4 grudnia grupa grotołazów z Akademickiego klubu turystycznego pod kierownictwem dr Marianna Пулини вырыла korytarz prowadzący do dalszych korytarzy jaskini, bogaty w unikalne натеки i намывы.

W latach 1968-1969 przeprowadzono dalsze badania, w trakcie którego został otwarty tak zwany "Piętro Wrocławia", mocno poszkodowany od wody. Po tym znaleziska łączna długość korytarzy wzrosła o około 800 metrów, a różnica w poziomach osiągnęła 50 metrów.

W grudniu 2011 r. w dolnej części jaskini odkryto nowe korytarze. Badanie rozpoczęło się w kwietniu 2012 roku, stwierdzono около150 metrów ruchów. Na początku maja było zrobione jeszcze jedno wspaniałe odkrycie. Po przejściu bardzo wąskiego korytarza został znaleziony ogromna sala o długości około 100 metrów, szerokości około 40 metrów.

Łączna długość otwartych korytarzy wynosi ponad 2, 5 km. Sale i korytarze są na trzech różnych poziomach. Dolny poziom jest najdłuższym i piękna, ale zamknięta dla turystów z powodu wysokiego poziomu trudności i warunków bezpieczeństwa. Średni poziom to ta część jaskini Niedźwiedziej, który widzą turyści. Górny poziom zachował się jedynie we fragmentach. Największą różnorodność form o niezwykle bogatej szacie nacieków dziś można zobaczyć w Zamkowej Sali i Korytarzu Stalaktytów.