Уимблдонская młyn – prawdziwa, ospa, zarejestrowaną w idealnym stanie i jest zdolna do mielenia ziarna. Jednak teraz tu znajduje się muzeum, szczegółowo opowiadając o historii i rozwoju młynów – od prymitywnych kamiennych do wyposażonych w szyby przednie turbinami.

W wielkiej Brytanii na początku XIX wieku ziarno mielono z pomocą parowych i wodnych mechanizmów, w Wimbledonie takich nie było. W 1816 roku stolarz z Рохемптона Charles Marsh złożył wniosek o dzierżawę ziemi pod wiatrak na terenie Wimbledon Common. Ziemię dali na 99 lat za roczny czynsz dwa szylingi – pod warunkiem, że najemca zbuduje młyn "na korzyść i wygoda okolicy".

Charles Marsh był stolarzem, a nie jako mechanik i budowa zbudował nietypowe. Był to dwupiętrowy dom z wieżą, na której znajdowały się samoregulujące temperaturę opaski żagle o średnicy 15 metrów konstrukcji Williama Кьюбитта. Pionowy wał przechodzący przez środek budynku, skręcał kamienne kamień młyński. Cała konstrukcja automatycznie odwróciła na wietrze.

Samochód regularnie pracowała do 1864 roku, kiedy miejscowy ziemianin, hrabia Spencer ogłosił, że zamierza zbudować w tym miejscu dwór. Sprawa sądowa trwała sześć lat, ziemia w wyniku przeszła lokalnego samorządu. Marsz sprzedał przedsiębiorstwo Уимблдону, ale zabrał się przy tym całą "farsz" młyny. Budynek przebudowano pod mieszkania. W 1902 roku napisał książkę "Skauting dla chłopców" baron Robert Baden-Powell, założyciel ruchu skautowego. W 1975 roku młyn został odrestaurowany i przekształcony w muzeum.

Na dwóch piętrach umieszczona ekspozycja zaznajamiająca z różnych typów wiatraków wszystkich epok. Niezwykle wyglądają wystawione tu ogromne koła zębate z drewna (żelazne były zbyt drogie), смазывавшиеся sadłem brązu łożyska. Silne wrażenie ręczne młyn (takie pojawiły się w ciągu 500 lat p. n. e.), z przerwą między młynie zaledwie ćwierć milimetra. Tutaj – obszerny zbiór maszyn do obróbki drewna i narzędzi ślusarskich od XV wieku.

Jeden z pokoi na pierwszym piętrze zachowuje wygląd mieszkania z epoki wiktoriańskiej. Użytkownik naciśnie przycisk – słychać mruczenie kota. Na parterze znajduje się diorama, pokazująca proces budowy młyna – przyzwoicie ubrani stolarze piłowanie kłody ręcznych pił. Specjalne stoisko poświęcone ojcu скаутизма barona Baden-Powella.

Muzeum zajmują się wyłącznie wolontariusze, dlatego jest on otwarty tylko w weekendy.