Адмиралтейская łuk Zdjęcie: Адмиралтейская łuk

Адмиралтейская łuk – imponujący budynek z pięcioma przelotowe проездами na samym początku ulicy Mall, w pobliżu Charing Cross i Trafalgar square. Triumfalny postawiony na początku XX wieku przez króla Edwarda VII w pamięć o swojej wielkiej matki, królowej Wiktorii. Miejsce dla budynku-pomnika wybrano dobrze: to zamyka perspektywę, o wpisaniu od pałacu Buckingham i Victoria memorial, w stronę Trafalgar square.

Projekt budowli opracował w 1910 roku architekt sir Эстон Webb. Miejsca, aby umieścić łuk oddzielnie od innych budynków, tu nie było, i Webb łączył ją ze Starym budynkiem Admiralicji, która nazywa się po prostu "aneksem". Pojawił się w końcu XIX wieku, gdy wielka Brytania była liderem wyścigu zbrojeń morskich i Admiralicji brakował w rozszerzeniu. Z tego powodu bliskiego sąsiedztwa łuk i otrzymała swoją nazwę, choć w rzeczywistości nigdy nie miała stosunku do floty. Jednak jest ozdobiony rzeźbami grupami Nawigacji i Artylerii pracy Thomas Brock. Do kompleksu łuki odnosi się również i stojący przy niej od strony placu Trafalgar square pomnik kapitana Jamesa Cooka.

Łuk został uroczyście otwarty w 1912 roku, król Edward VII do tego dnia nie dożył. Wspaniała konstrukcja stało się церемониальными bramą Londyn, ważną częścią wielkiej zamku królewskiego na trasie prowadzącej do pałacu Buckingham. Z pięciu przelotowych dróg dojazdowych, обрамленных портлендским kamieniem, dwa duże przeznaczone są dla samochodów, dwa małe – dla pieszych. Średni samym zamknięty złotymi kutymi bramami i otwiera się tylko dla królewskiego tkę.

Wewnętrzne placu tego dość dużego budynku wykorzystywano na różne sposoby: to jak rządowe biura, jako mieszkania socjalne. Stopniowo łuk podupadała. Jednak niedawno została przekazana w dzierżawę na 99 lat hiszpański inwestor, który planuje się tu luksusowy hotel.

W jednym z "samochodowych" przejazdów ze ściany na wysokości dwóch metrów stoi kamienny ludzki nos. Istnieje kilka legend: czy to nos Napoleona, zamontowany w szyderstwo z niskim wzrostem cesarza, czy zapasowy nos dla pomnika Nelsona. Faktycznie nos pojawił się tu w końcu XX wieku, udało się niepostrzeżenie przykleić artysty Rick Buckley, протестовавший w ten sposób przeciwko praktyki nadzoru nad obywatelami.

Mogę uzupełnić opis