Sir John soane museum Zdjęcie: sir John soane Museum

Muzeum architekta sir Johna Соуна jest w domu, w którym mieszkał i tworzył ten wybitny kreator neoklasycyzmu. Jest on godny osobistego muzeum już choćby dlatego, że zbudował unikalny budynek Banku Anglii.

Syn kamieniarza Соун, urodził się w 1753 roku, zrobił błyskotliwą karierę: został profesorem architektury w akademii Królewskiej, architekta Banku Anglii. Z 1792 roku stopniowo kupowałem i перестраивал stojące obok domu na Lincoln Inn Fields. Tutaj mieszkał i pracował, trzymał swoją stale rosnącą kolekcję antyków. Praktyka architektoniczna kreatora kwitła, i w jego kolekcji pojawiły się rarytasy, godne muzeum Brytyjskiego, na przykład, алебастровый sarkofag faraona seti I. Pojawienie się w zgromadzeniu tak cennego eksponatu poświęcony był specjalny trzydniowy odbiór w domu Соуна (dokładniej, w piwnicy, gdzie został umieszczony sarkofag, oświetlony setkami lamp i żyrandoli). Na przyjęciu byli 890 osób, wśród nich premier Robert Дженкинсон, minister spraw wewnętrznych Robert Peel, książę Fryderyk August, książę Sussex (prezes Towarzystwa sztuk pięknych).

Muzeum Соуна został stworzony w smutnych okolicznościach. W 1815 roku, syn architekta narobił długów i próbował wyłudzić od ojca pieniądze. Dług zapłaciła żona Соуна Eliza. Wkrótce syn opublikował w niedzielnej gazecie anonimowe artykuł o niskim poziomie architektury w Anglii ataki bojowników przeciwko własnego ojca. Dla Elizy to był cios, umarła. Соун, czule kochał żonę, był wściekły. Między ojcem i synem odbył się podział, rozdział rodziny zdecydował się pozostawić swoje dziedzictwo narodu. Parlament przyjął specjalny akt, stało się to możliwe. Соун-młodszy próbował podważyć akt przez sąd, ale przegrał.

John Соун zmarł w 1837 roku, jego dom i kolekcja stały się własnością publiczną. Tu eksponowane są zupełnie unikalne przedmioty: architektoniczne fragmenty starego pałacu Westminsterskiego, spalonego w 1834 roku, chińska i peru ceramika, indyjskie meble, wyłożona kością słoniową. Galeria zawiera płótna Canaletta, Хогарта, Turnera, Watteau, Reynoldsa, piętnaście rysunków Пиранези. Niezwykle cenną częścią kolekcji są trzydzieści tysięcy rysunków architektonicznych, zebranych Соуном, a także ponad dwieście pięćdziesiąt modeli różnych budynków.

Znaczny odsetek stanowią sami budynku muzeum, do wnętrza których niezatarte piętno wywarła osobowość Соуна. Biblioteka-jadalnia wykonana jest w stylu grobowce etrusków – Соун w młodości studiował w Rzymie античную architekturę. W pięknej galerii użył genialny zasada oświetlenia zastosowany im w budynku Banku Anglii. W sali śniadaniowej znajdują się wypukłe lusterka, znane w nowoczesnych budynkach użyteczności publicznej.

Mogę uzupełnić opis