Muzeum para (maszyn parowych) w osi Q właściwie poświęcona jest jeszcze i historii zaopatrzenia w wodę Londynu. Ale urok wystawionych tu пыхтящих, сопящих i wirując parowych dinozaurów jest tak duża, że nazwać muzeum inaczej u anglików, musi być język nie odwrócił się.

Pierwsza nadająca się do praktycznego zastosowania silnik parowy stworzył w 1712 roku angielski kowal Thomas Ньюкомен. Wielka brytania do tego czasu pilnie potrzebowała w silniku mechanicznych krosien, pompowania wody z kopalń, transportu towarów. W 1782 roku w naszym gimnazjum Уатт udoskonalił maszynę Newcomen, a w 1812 roku na rzece Clyde popłynął pierwszy brytyjski parowiec. W 1830 roku pierwsza linia kolejowa połączyła Manchester i Liverpool. Brytyjski przemysł maszynowy stał się najlepszy na świecie. Kraj cały wiek wyrwała się do przywódcy rewolucji przemysłowej.

Maszyny parowe tamtej epoki mało przypominały dzisiejsze silniki pod капотами автомобильчиков. To były gorące ogromu z obracającymi żeliwa маховиками i poruszające się tam i z powrotem korbowody. Jeden z tych potworów, maszyna "Grand Junction" o średnicy tłoka 100 cali (ponad 2, 5 metrów! ), jest szczególną chlubą muzeum: jest to największa zachowana одноцилиндровая maszyna parowa w świecie. Została wybudowana w 1869 roku i sprawne ciężko, kręcąc wodę, aż do lat czterdziestych XX wieku.

Potwór wysoki na trzy piętra znajduje się w budynku byłej przepompowni, która z 1838 roku wyposażyła wodą w Zachodnim Londynie, teraz jest to muzeum. Tutaj znajduje się jedna z największych na świecie kolekcji silników parowych, prawie wszystkie są w dobrym stanie. Najstarsza maszyna parowa muzeum zbudowany w Birmingham w 1820 roku. Można tu zresztą podziwiać i na rarytas wcześniejszych epok: obecnie koło wodne o średnicy sześciu metrów – takie w Anglii doprowadziły do działania maszyny do epoki pary.

Maszyna parowa – fascynujący spektakl. Wokół muzeum wiedzie kolejka dla maleńkiej parowozika "Thomas Уикстид" – i to nie zabawka, a całkiem robocza pisania, jakich było wiele na wodnej budowli z epoki wiktoriańskiej. Ale prawdziwą wspaniałość tej techniki pomaga zrozumieć uruchomienie ogromnych parowych pomp Kornissa, случающийся tu raz w miesiącu. Проворачиваются majestatyczne żeliwne koła zamachowe, cicho chodzą błyszczące od smarowania korbowody – prawdziwe święto steampunk! Muzeum oferuje miłośnikom nawet imprezy w centralnym sali: koktajle, przekąski, kwiaty, a wokół cicho pracują potężne giganty na zawsze minionej epoki.