Lambeth bridge, łączący Lambeth i Westminster, znajduje się tam, gdzie od dawna istniała przeprawa przez Tamizę. Przypomina o tym odpowiednia do mostu ulica – Хорсферри-road. "Хорсферри" tłumaczy się jako "koński prom": tutaj zapewnił rzadko Tamizy rodzaj transportu – prom, wioząc nie tylko ludzi, ale i koni z załóg.

Z tej przeprawiać związane były dramatyczne wydarzenia. Tutaj w 1633 roku zatonął prom z rzeczy, służbą i końmi arcybiskupa Canterbury Лода (jego rezydencja – pałac Lambeth – znajdowała się obok), a w 1656 zatonął prom z załogą lorda protektora Olivera Cromwella. Ofiar nie było, ale ludzie ocenili to, co się wydarzyło, jak złowieszczy omen (Cromwell zmarł dwa lata, Lod został stracony – to prawda, przez 12 lat).

Tutaj przeprawiała się przez Tamizę w nocy z 10 grudnia 1688 r. Maria Моденская, żona króla Jakuba II, бежавшая we Francji od tzw. Chwalebnej rewolucji. Z шестимесячным synem i dwoma służącymi Maria opuściła w nocy Whitehall. Noc była tak ciemną, że ściśle siedzący w łodzi pasażerowie nie widzieli siebie nawzajem. Bardzo burzę. Według niektórych świadectw, na drugim brzegu królowej musiałem godzinę drżeć w ciemności i zimnie, w oczekiwaniu na załogi z wiernymi ludźmi, ale skończyło się dobrze. Następnej nocy tą samą drogą uciekł i sam Jakub II. Na środku rzeki rzucił w wodę wielką pieczęć, którą zabrał ze sobą, zakładając, że bez niej Wilhelm, свергнувший go z tronu, nie będzie w stanie rządzić. Wilhelm mógł, a drukowanie przez wiele miesięcy przypadkowo znaleźli rybacy.

Pierwszy most na tym miejscu zbudowano dopiero w 1862 roku. Charles Dickens-młodszy pisał w "Słowniku Tamizy": "Lambeth bridge, być może, najbardziej brzydki, jaki kiedykolwiek zbudowano". To był prosty wiszący most bez dodatków, do tego stopnia ekonomiczny, co w jego konstrukcji wykorzystano nie tradycyjne łańcuchy, liny. Most wyszedł niepowodzeniem: wejścia do niego były strome, koń wspinał się powoli, tworzyły się korki. W końcu stał się ruchem pieszym.

Nowoczesny Lambeth bridge, zaprojektowany przez inżyniera sir George Хамфрисом i architektów sir Reginaldowi Бломфилдом i George Forrest, został uroczyście otwarty w 1932 roku przez króla Jerzego V. To stalowy пятиарочный tylna, nadkola i osłony którego pomalowane na czerwono – pod kolor skórzanych ławek w Izbie Lordów. Jest on ozdobiony ośmioma żeliwa światłami i w centrum – dwóch granitowych, a także czterema обелисками przy wejściach.

Obeliski zwieńczone dużymi kamiennymi szyszkami lub ananasy. Według miejskiej legendy, to właśnie ananasy, postawione w pamięć o mieszkańca Ламбетского dzielnicy John Традесканте młodszego, królewskiego ogrodnika. Mówią, że to on wychował pierwsze w wielkiej Brytanii ananasy.