Stary ratusz jest historycznym budynkiem w Lipsku, tu wcześniej znajdował się miejski ratusz. Pierwszy budynek ratusza pojawiło się w XIV wieku, później została znacznie poszerzona dzięki połączeniu z Суконным i Handlowych domów, znajdowali się w pobliżu.

W latach 50-tych XVI wieku budynek przeszedł częściowy rozbiórkę i odbudowę, Stary ratusz zyskał elementy stylu renesansowego, do czego przyczynił się prace architekta i burmistrza Lipska Jerome Лоттера. Wynikiem jego pracy było pojawienie wydłużonego budynku, ozdobionego 8-węglowego wieżą nad wejściem i wysokim poddaszem. Główne wejście w ten zabytkowy budynek znajduje się nie w centrum, ale asymetrycznie, bliżej północnej elewacji. Stary ratusz miał dwa piętra, na górze znajdowało się 28 pokoi, uczestniczących w pracach rady miejskiej. Parter stał się miejscem, gdzie znajdują się kupcy w Lipsku. Używali te pomieszczenia dla magazynów i sklepów.

Później budynek Starego ratusza została zakończona, na drugim piętrze pojawił się balkon, a następnie piękne kuranty pracy utalentowanego stref spraw mistrza Jerzego Wernera. Obecnie jest to budowla należy do grona znaczących budynków w Niemczech, odnoszących się do epoki Renesansu. Szczególnym zainteresowaniem w Starym ratuszu cieszy się Dużą salę uroczystości, a także Pejzaż pokój, Sala posiedzeń i skarbiec.

W trakcie późniejszych przebudów w 1909 roku w niszy jednego z frontów została wybudowana fontanna pod nazwą "Купающаяся dziewczynka". Spiżowa postać dziewczynki, wykonana przez rzeźbiarza Johannesa Хартманном, a w 1992 roku trzeba ją było wymienić na kopię z powodu kradzieży.

Do 1905 roku Stary ratusz został oddany do posiedzeń urzędu miasta, ale z 1911 roku został tu otwarty Miejskie muzeum historyczne, wśród eksponatów której znajduje się jedyny portret Jana Sebastiana Bacha, napisany jeszcze za życia wielkiego kompozytora.