W 1921 roku, z okazji setnej rocznicy proklamowania niepodległości Peru społeczeństwo włoskich emigrantów na czele z Don Gino Салочи podarował sporo pieniędzy na organizację muzeum sztuki włoskiej w Limie. Projekt budynku został zamówiony миланскому architekta Gaetano Moretti, a wybór eksponatów do muzeum polecili artystycznego krytykę Mario Zawadzki Паренти.

Oficjalna prezentacja muzeum i jego kolekcji odbyła się 11 listopada 1923 roku. W projektowaniu i ozdobnych elementach budynku widoczne są wpływy sztuki włoskiej przeszłości: elementy architektury Bramante, płaskorzeźby i elementy dekoracyjne inspirowane pracami Donatello, Ghiberti, michała Anioła i Botticelli. Na fasadzie budynku są dwa gigantyczne mozaiki płótna z wizerunkiem najbardziej znanych postaci historycznych Włoszech.

W muzeum prezentowane są prace współczesnych artystów ze wszystkich regionów Włoch. Konsultant muzeum - znany włoski pisarz, krytyk sztuki i dziennikarz Hugo Оджетти zyskał prawie 200 prac do muzeum, wśród których rzeźby, obrazy, grafiki, rysunki i wyroby z ceramiki ponad 100 włoskich artystów. W ten sposób, Muzeum sztuki włoskiej w Limie staje się wyjątkowy magazyn sztuki współczesnej we Włoszech w XX wieku, i to pomimo braku w kolekcji prac w stylu awangardy. W 1989 i 1990 roku kolekcja muzeum została uzupełniono jeszcze 35-tą pracą.

W 1972 roku muzeum przeniesiono pod zarząd Narodowego instytutu kultury (od 2010 roku jest przez Ministerstwo kultury Peru). Pracownicy muzeum podejmują wielkie wysiłki, aby zapisać kolekcję dla potomnych. Wszystkie prace wykonane do tej pory praca była możliwa dzięki stałej współpracy z Ambasadą Włoch i nieocenionej pomocy mecenasów Muzeum sztuki włoskiej.

Warto zauważyć, że jest to jedyne muzeum w kraju, z kolekcją ponad 200 dzieł malarstwa, rzeźby, rysunku, grafiki i ceramiki artystów włoskich. W 1974 roku Muzeum sztuki włoskiej w Limie został uznany za kulturowe dziedzictwo Peru.