Kościół katolicki San Francisco) umieszczono w centrum miasta La Serena. Budynek kościoła jest budowlą z końca XVI wieku.

W 1563 roku w La Serena osiedlili się zakonnicy franciszkanie. Christopher Fry Juan Торреальба Раванеда zbudował w tym miejscu kaplicę z pustaka. Na początku 1585 roku Fry Francisco Medina i Juan Francisco Powieści Карберо rozpoczęto budowę obecnego budynku kościoła z wapienia w stylu włoskiego renesansu. Grubość ścian budynku dochodziła do 1, 20 m. Budowa było trudne i kosztowne, tak jak wapień, przywożąc z Пенюлас Alto i z lasów Elipsie. Kościół Św. Franciszka stała się pierwszym kamiennym kościołem miasta La Serena i został konsekrowany na boże Narodzenie 1627 roku w imię matki Bożej Dobrej Nadziei.

W XVII wieku miasto La Serena ucierpiał od wielu ataków piratów. Podczas inwazji na miasto piratów, pod kierownictwem Bartłomieja anglika Sharpe ' a w 1680 roku, została zniszczona większa część miasta z wyjątkiem kościoła San Francisco. W trzęsieniu ziemi 1730 r. budynek kościoła praktycznie nie było uszkodzone, za wyjątkiem dachu, remont który zakończył się dopiero w 1755 roku. W 1735 roku w kościele był otwarty klasztor i kolegium dla kształcenia mnichów. Pracował aż do następnego niszczycielskim trzęsieniu ziemi 1796 roku, w którym część wieży zawaliła się, pozostawiając budynek kościoła i klasztoru nie nadaje się do służby. W 1823 r. franciszkanie zostali wygnani, a ich majątek skonfiskowany.

W pierwszej połowie XIX wieku, w związku z otwarciem wydobycia miedzi, w klasztorze rozpoczął pracę mennica z coquimbo, ale projekt ten był krótkotrwały. Do 1840 r. budynek klasztoru wykorzystywano jako koszar wojskowych. W trakcie działań wojennych podczas oblężenia La Serena w 1851 roku wieża kościoła została mocno uszkodzona. W 1858 roku budynek ponownie wrócił mnichów-pracowni politechniki wiedeńskiej.

W 1878 roku kościół przeszedł kilka modyfikacji: kilka pięter niósł, świątynia stała się składać się z trzech naw, podzielonych arkadami, fasada został zmieniony, pojawiły się trzy symetryczne wejścia w stylu neorenesansowym. Odnowiony kościół został otwarty 1 października 1899 r.

W 1913 roku wieża i stiuki fasada kościoła ponownie zostały zniszczone w czasie trzęsienia ziemi. W 1923 roku została wybudowana nowa wieża kościoła, tym razem z żelbetu. W 1975 roku po kolejnego silnego trzęsienia ziemi, z powodu bardzo złego stanu budynku, musieliśmy zamknąć kościół. W 1977 roku została otwarta przednia połowa kościoła dla wiernych, w pozostałej części budynku nadal prowadzone prace konserwatorskie odzyskiwania oryginalnej górnej części wieży, murów i sklepień, które istniały do połowy XIX wieku. W zakrystii był otwarty muzeum sztuki religijnej i kościelnej kuchennych.

Kościół San Francisco została uznana za narodowy zabytek Chile w 1977 roku.