Гелатский klasztor w Kutaisi – to jedna z głównych atrakcji architektonicznych miasta, będąca symbolem gruzińskiego złotego wieku. Świątynia wznosi się na wzgórzu nad doliną rzeczki Цкал-Цитела. Założył i zbudował klasztor w pobliżu swojej rezydencji w 1106 r. król Dawid Агмашенебели. Jest to jeden z niewielu zespołów architektury Gruzji, który zachował swoją tożsamość wraz z informacją o jego założyciel i zapisano.

W XIV wieku Гелатский klasztor prawie całkowicie zniszczyli mongołowie, ale w XV wieku został przebudowany gruzińskiego króla Jerzego VI. Na przestrzeni XVII wieku klasztor stracił swoje dawne znaczenie. W XVIII wieku król Imeretii Salomon I zajął się odbudową świątyni kompleksu.

Od momentu powstania klasztoru także pełnił funkcję nekropolii dla gruzińskich królów. Dość długi czas klasztor był kulturalnym i edukacyjnym centrum, miał własną akademię. Tu działało ogromna liczba uczonych, teologów, filozofów, tłumaczy i głośniki, wcześniej pracował w różnych klasztorach zagranicy. Wśród pracowników akademii числились takie znani naukowcy jak I. Петрици i A. Икалтоели. Współcześni nazywali Гелатскую akademii "nowym Хелласом" lub "drugim Athos".

Od kompleksu klasztornego do dnia dzisiejszego zachowały się kościoły Jerzego i Świętego Mikołaja (XIII w.), catholicon (XII w.), refektarz, dzwonnica i budynek Akademii.

W Гелатском klasztoru zachowało się wiele malowideł naściennych, датирующихся XII-XVIII w. najbardziej uwagę przyciągają zachowane freski i mozaiki, które przypominają o producentach kompleksu świątynnego. Tu, w klasztorze można zobaczyć żelazne bramy miasta, Ganja, dostarczone tu w 1139 r. królem Demeter.

Urzekający piękno klasztoru przyciąga dużą liczbę gości. W 1994 r. klasztor wpisali się na listę światowych zabytków UNESCO.