Kościół garnizonowy, który w tej chwili konsekrowany w imię Najświętszej Maryi panny – Królowej polski, był wcześniej kościoła prawosławnego świętego Mikołaja. Położony w pobliżu centrum Kielc na odcinku między ulicami Карчевсковской i Хецинской. Kościół został wzniesiony w latach 1902-1904 z inicjatywy władz miejskich jako reakcja na budowę w 1901 roku kościół rzymsko-katolickiego kościoła Świętego Krzyża. Aby prawosławni Kielce nie czuł się pominięty, dla nich też trzeba było budować kościół. Jako przykład do budowy nowego kościoła wystąpił Izaaka w Petersburgu. Cerkiew p. w. Najświętszej Maryi panny marie – Królowej polskiej była już drugim takim obiektem sakralnym na terenie Kielc, więc jej zrobili garnizonu. Świątynia ta jest przeznaczony przede wszystkim dla żołnierzy z szóstego pułk, który mieścił się w koszarach w pobliżu: w latach 70-tych XIX wieku.

Architekt Stanisław Шпаковский postanowił zbudować świątynię w stylu bizantyjskim. Swoją formą przypomina grecki krzyż, jego nawa zwieńczona dużą kopułą. Wejście do kościoła odbywa się przez przedsionek, który znajduje się w dzwonnicy, przylegającym do świątyni od strony zachodniej. W budynku kościoła jednocześnie pomieścić nawet 900 osób.

Kościół ma 80 okien, podłoga wyłożona terakotą. Pereł wysokiej ikonostasu są uważane za kopie ikon, zapisanych w Владимирском katedrze w Kijowie. W jednej z nisz jest fresk przedstawiający scenę z Golgoty. Jej autorem jest jeden z żołnierzy, którzy odwiedzili ten kościół. Nawiasem mówiąc, jest również wspomniał kopuła i przestrzeń nad głównym ołtarzem świętego Mikołaja. W bocznym ołtarzu znajduje się obraz Matki Bożej "Znak", napisana w Nowogrodzie.

W 1925 roku świątynię przekazano гарнизону polskiej armii. Od tego momentu, tu odbywały katolickie usługi.