Opactwo Sankt Paul im Лаванталь – klasztor benedyktyński, położony na brzegu rzeki Лавант w Karyntii. Klasztor położony jest na wysokości 400 metrów nad poziomem morza, na skalistym wzgórzu. Większość obecnie istniejących budynków klasztoru zostały zbudowane w stylu barokowym w 17 wieku. Z zabytkowych budowli zachowała się kolegiata 13 wieku.

Klasztor został założony w 1091 roku z rozkazu władcy Karyntii na miejscu herbu zamku. W 1367 roku pożar, który rozpoczął się z pożaru wież, zniszczył część klasztoru. Zniszczone budynki szybko zostały naprawione.

W 15 wieku, w czasie wrogości między księciem Fredrika i hrabiego Celje, który później został przeorem klasztoru Jana I (1432-1448), klasztor został splądrowany, w wyniku czego wiele rzeczy z spotkania zostały zniszczone. Opat Jan II z Эсслингера (1455-1483) wzmocniła obronę klasztoru, odbudowa bramy i ściany. Wzmocnienia były tak dobre, że nawet inwazja wojsk króla węgierskiego Macieja Korwina w 1480 roku nie naruszał spokoju opactwa.

W 1787 roku cesarz Józef II rozwiązał klasztor, ale już w 1809 roku, pod przewodnictwem opata Bertolda Роттлера, mnisi z распушенного opactwa Saint-Blaise w Schwarzwaldzie przeniósł się do Sankt Paul im Лаванталь.

W 1940 roku klasztor został rozwiązany, ponownie narodowych-socjalistów, mnisi mogli wrócić dopiero w 1947 roku. Dziś jest to najstarszy działający klasztor w Karyntii.

Szczególnie interesujące jest romański kościół. jej апсиду zdobią zabytkowe freski "Pokłon trzech króli" i "Chrystus na tronie". W bogatej kolekcji klasztornego muzeum można zobaczyć starożytne szaty i rocznika tomów, ryciny Albrechta Dürera i obrazy Rembrandta, Rubensa, a także inne dzieła sztuki i antyki.