Muzeum włoskiego sztuki żydowskiej Umberto Нахона – jedyny w swoim rodzaju. Niewielu turystów wie o jego istnieniu, a tymczasem odwiedzić warto. Muzeum gromadzi oryginalne artystyczne przedmioty i dokumenty z gmin żydowskich we Włoszech i odtwarza życie żydów w tym kraju na przestrzeni wieków. Podstawowe kolekcja została sprowadzona z Włoch w Izrael w połowie XX wieku dr Umberto Нахоном, спасавшим przedmioty studiów żydowskich opustoszałych synagogi.

Budynek, w którym mieści się muzeum, jest ciekawe samo w sobie. W tzw. kompleksie Schmidta (w imieniu księdza Wilhelma Schmidta) w XIX wieku znajdowały się niemieckie katolickie społeczeństwo, schronisko dla pielgrzymów i ośrodek charytatywny. Klasyczna symetria elewacji, strzeliste okna i łuki są charakterystyczne dla neogotyku (trzecie piętro, bardziej prosty, był szeregowy w 1925 roku). Bardzo dobry sala-jadalnia na parterze, używany teraz do wykładów i koncertów, z freskami na biblijne tematy i ozdoby w ориентальном stylu z końca XIX wieku.

Kiedy w XX wieku katolickie społeczeństwo powróciło, a do Jerozolimy przekazali wystrój synagogi z Conegliano, dla którego wymagane było pomieszczenie, postanowiono oddać kompleks Schmidta pod muzeum.

Synagoga z Conegliano – perła muzeum. Założona w XVI wieku we włoskim miasteczku Conegliano synagoga służyła miejscowym żydom, aż do Pierwszej wojny światowej, a potem, gdy wspólnota się rozeszły, pozostała opuszczonym. W 1951 roku wnętrze świątyni przewieziono do Jerozolimy, i tutaj, w dawnym kompleksie Schmidta, całkowicie odnowiono wnętrze synagogi. Ona po prostu stała się integralną częścią ekspozycji, ale jest używany zgodnie z przeznaczeniem włoskich żydów, którzy mieszkają w Jerozolimie. Centrum synagogi – wspaniały arka (magazyn zwojów Tory) z XVII wieku, bogato zdobione rzeźbionymi drewnianymi ornamentami i złotem.

Właściwie muzeum jest niewielki, ale stała ekspozycja "Made in italy: materialna strona duchowych obiektów" niezwykle interesująca. Żydzi byli obecni we Włoszech w sposób ciągły na przestrzeni ostatnich 2200 lat. Oni starali się zachować własną tożsamość, ale przy tym перенимали lokalne zwyczaje i artystyczne trendy – to widać ds. wyrobów wykonanych w stylach barokowym i rokoko. Wszystkie eksponaty wyróżnia elegancja i uderzające dbałość o szczegóły: oto srebrny zestaw do mycia rąk XVIII wieku w kształcie muszli, to tego samego czasu końcówki do Tory, przypominające miniaturowe konstrukcje architektoniczne, to парохет (zasłona świątynna) z XVII wieku, z misternie haftowane na nim wiersze i wzorami...

W osobnym pomieszczeniu oddana pod książki, dokumenty, prywatne wiadomości, opowiadający o życiu żydów we Włoszech na przestrzeni pięciu wieków i ich integracji z lokalną życie. Ciekawy zbadać małżeństwa umów, na przykład umowy o małżeństwo Abrahama i Sary, zawartym w Livorno w 1728 roku. Doskonale zachowany dokument napisany na dużym arkuszu pergaminu i ozdobione różnymi wzorami.