Muzeum "Spalony dom" poświęcony najbardziej драматичному momentu wielowiekowej historii Jerozolimy: całkowitej destrukcji wielkiego miasta przez rzymian w roku 70.

W 66 roku w Palestynie wybuchło powstanie, wywołane molestowanie ze strony rzymian. Przede karną wyprawę żydzi zdobyty. Ale legiony Wespazjana zaczęli oblegać i brać żydowskie miasta. Podczas oblężenia Иотапаты zginęło czterdzieści tysięcy żydów, niektórzy poddali się. Wśród сдавшихся był należał do szlacheckiej священническому rodzaju generał Józef ben Матитьягу, w niewoli przyjął imię Józef Flawiusz. Stał się sławnym historykiem i zostawił potomków praca "Żydowska wojna" z jasnym opisem zagłady Jerozolimy.

Wespazjan polecił zdobycie Jerozolimy swojego syna Tytusa. Rzymianin oblegał miasto. Rozpoczął się głód, od którego ludzie ginęli całymi rodzinami, ale żydzi walczyli z szaleńczą odwagą. Jednak Jerozolimy został skazany: składujące, вырубив lasu, zbudowali wokół miasta szturmowe wały. Po krwawych walk oni udali się do bramy Świątyni, a jeden z żołnierzy rzucił w okno świecące pochodnię. Płomień ogarnął majestatyczny budynek, na ulicach same rzymianie rozwinęli rzeź.

Flawiusz napisał: "Wszystkich, попадавшихся im w ręce, są умерщвляли, wywodzi się trupami wąskie uliczki i tak наводняя miasto krwią, że inne загоревшиеся domu zostały wygaszone tą krwią. Z nadejściem wieczoru masakra ustał, ogień jednak nadal przybierać na sile i w nocy. ... słońce wzeszło nad дымившимися gruzami...". Jerozolima została zniszczona. Niektórzy żydowscy żołnierze wycofali się do Górnego miasta i udało się uciec, wykorzystując liczne podziemne tunele.

Spalony dom, odkryta właśnie na terenie Górnego miasta – pomnik tym przerażającym wydarzeniom. Na początku lat siedemdziesiątych XX wieku w dzielnicy Żydowskiej toczyły się prace renowacyjne, łyżka koparki natrafił na pozostałości murów. Podczas wykopalisk pod kierunkiem znanego archeologa Nachman Авигада został znaleziony dom z okresu rzymskiego, ukryty pod warstwą popiołu. Teraz tu są dostępne do wglądu kuchnia, rytualna łaźnia (mykwa), dziedziniec i warsztaty.

Kiedyś to był bogaty dom: w Górnym mieście mieszkali zamożni kapłańskie rodziny. W ruinach na głębokości sześciu metrów odkryli kamień (sądząc, ciężar), na którym wygrawerowane imię – bar Катрос. Uważa się, że dom należał właśnie rodzinie Катрос, znanej z Talmudu. Źródła pisane mówią, że ta rodzina nadużywanie swoim wysokim stanem.

Znalezione artefakty opowiadają, jak mieszkali w Jerozolimie dwa tysiące lat temu. Ściany budynku zbudowane z kamieni i cementu, pokryte grubą warstwą gipsu. Zachowały się kamienne stoły, kamienie szlifierskie, miski, kubki, pojemniki, lampy, duże kamienne dzbany-nośniki wodnych, fundamenty pieców. Węgle od spalonych na popiół belek drewnianych świadczą o бушевавшем tu strasznym pożarze.

W warstwie popiołu i sadzy na dawnej kuchni znaleziono kości ręki kobiety, około 25 lat, w pobliżu: – metalowy włócznia. Możliwe, młoda kobieta próbowała się bronić od rzymskich żołnierzy – wśród ryczących ognia, bez nadziei na zbawienie.