Grecko-katolicki (мелькитская) kaplica Niestworzonego Twarzy na Via Dolorosa – część drogi krzyżowej Jezusa, którym pielgrzymi idą, by w pełni doświadczyć cierpienia Chrystusa. Tutaj, na szóstej stacji drogi krzyżowej, wspominają legenda o świętej Weronice, która je otarła twarz Jezusa swoim kocem.

To właśnie tradycja – w żadnym Ewangelii takiego odcinka nie ma. Opowieść o pobożny i miłosierny żydówki pojawił się znacznie później, w апокрифах i licznych legendach, które utożsamiają ją z różnymi wcale biblijnymi postaciami. Zakłada się, że Weronika nie jest prawdziwe imię, a zniekształcenia łacińskiego vera icon ("prawdziwy obraz").

Wszystkie legendy zbiegają się w jednym – podczas drogi Jezusa na Golgotę, pobity i zakrwawiony, zobaczyła kobieta, która wyszła z domu na krzyki tłumu. Natychmiast się w niej wybuchła litość, i podała Jezusowi chustę, aby mógł zetrzeć z twarzy krew, pot i brud. Oblicze Chrystusa odbił się na tkaninie i po, w tej samej legendy, pomagał leczyć pacjentów.

Istnieje kilka fragmentów tkanki, które, jak się uważa, mogłyby być tym samym kocem Weroniki (najbardziej znane są przechowywane w bazylice świętego Piotra w Watykanie i we włoskiej miejscowości Маноппелло), a także kilka egzemplarzy obraz świętego oblicza Twarzy. Oficjalnie Kościół Katolicki nie uznaje autentyczny żaden szal.

Kaplica Niestworzonego Lika warto na tym miejscu, gdzie, według legendy, i znajdował się dom Weroniki. Via Dolorosa tu zwęża się, przedzierać się przez tłumy turystów nie jest łatwe. Na zewnątrz budynek kaplicy nie wygląda na kościół, ale pomiń stację niemożliwe. Istnieją niewątpliwe cechy: czarny okrągły znak z rzymskiej szóstką i dwie łukowate drzwi, między którymi na kolumnie, jak вросшей w mur, wyryta nazwa stacji na łacinie.

Drzwi lewy normalnie zamknięty, pielgrzymi wchodzą na prawym, niebieski, za nią znajduje się mały sklep z ikonami. Skręcając w lewo, gość widzi samą kaplicę – długa pomieszczenie, ostrymi łukami przypominające jaskinię. Po ulicznego hałasu tutaj szczególnie cicho i spokojnie. Ascetyczne kamienny ołtarz – praca franciszkanów architekta Antonio Барлуччи, który w 1953 roku zrekonstruował ten mały kościół, wybudowany w 1882 roku. Przy budowie zostały znalezione i zapisane fragmenty istniejących w Jerozolimie w VI wieku klasztor św Kosmy.

Kaplica należy do wspólnoty Małych Sióstr Jezusa – zjednoczenia kobiet, które pomagają najuboższym i бесправным. Logiczne jest, że to właśnie tutaj pielgrzymi myślą o prostym ludzkim współczuciu.