Dzielnica żydowska – jeden z czterech dzielnic Starego miasta między Сионскими bramą i Świątyni górą. Wydaje się, że labirynt ciasnych uliczek setki lat. Zaskakujące, ale to nie tak.

Oczywiście, miasto szeleściły tu od dawna – od czasów Pierwszej Świątyni. Kiedy cesarz Adrianie przez teren przyszłego kwartału przebiegała główna ulica wybudowaną na ruinach Jerozolimy kolonii Eliya Przemił – Cardo Maximus. (Teraz działka antycznej ulicy wydobyty i przekształcony w muzeum pod otwartym niebem.)

Na przestrzeni wieków ery muzułmańskiej w dzielnicy mieszkali nie tylko żydzi, ale przyszedł dzień, kiedy ich nie było w ogóle, – w 1948 roku, podczas arabsko-izraelskiej wojny. Kwartał był oblegany i niszczony, ktoś z jego mieszkańców nie żyje, ktoś biegł, ktoś trafił w jordański niewoli. Wielu byli przekonani, że żydzi tu nie wrócą.

Wyjątkowe фотосвидетельства tych dni pracy angielskiego fotografa Johna Phillipsa można zobaczyć na stałej wystawie "sam na ścianach". W pamięci obrońców dzielnicy utworzono niewielkie muzeum, a na dawnym miejscu zbiorowej mogiły na ulicy Маамдот Israël ustawiono pamiątkowy kamień.

Gdy Izrael odzyskał kontrolę nad dzielnicą w Шестидневную wojny z 1967 roku, teren stanowiła stos kamieni. Początkowo chciano rozbić tu park, ale zwyciężyła inny punkt widzenia: przywrócić dzielnica Żydowska pamięć o wiekach istnienia żydów w Jerozolimie.

Nowa przestrzeń projektowali i budowali najlepsze architekci Izraela. Zrobili niesamowite: zabudowa osiemdziesiątych XX wieku, posiada aurę prawdziwej starożytności. Układ jest chaotyczna, krzywe uliczki, w górę i w dół prowadzą kamienne schody, domy unoszące się nad ulicami... I w tym samym czasie to europejskie miasto z czystymi chodnikami.

Kwartał – żywa, oddychająca energią część Starego miasta. Mieszkańców to tylko dwa tysiące, ale wiele ешив (szkół religijnych), synagog. Wśród nich najstarsze synagogi w Jerozolimie, kuchnia karaimska (X wiek) i Рамбан (XIII wiek).W 2010 roku został przywrócony wybuchająca иорданцами synagoga Хурва, jeden z największych światowych centrów judaizmu.

Jest tu wiele muzeów i wykopalisk. W centrum "Ariel" ciekawe ambitny model Jerozolimy czasów Pierwszej Świątyni i eksponatów opowiadających o asyryjskiej oblężenia. Do czasów króla Ezechiasza (VIII wiek p. n. e.) należą wykopaliska Szerokiej ściany, защитившей miasto od asyryjczyków. Nieco na północ od niej – pozostałości Wieży израэлитов jeszcze epoki Żelaza, свидетельницы Babilońskiego zniszczenia Jerozolimy w 586 roku p. n. e., Muzeum "Spalony dom" opowiada o драматичнейшем momencie historii miasta – jego zniszczeniu przez rzymian w 70 roku. W muzeum "Dziedziniec starego ишува" można zbadać, jak mieszkali tu żydzi w XIX i na początku XX wieku.

A park nadal rozbił się w południowej części dzielnicy, w pobliżu murem. Kiedyś teren ten zajmował obozu rzymskiego Dziesiątego legionu, który zniszczył Jerozolimę, bizantyjski dobie tutaj высилась majestatyczny Nowy kościół (na skraju parku widoczne są jej ruiny). Zielone i ciche miejsce nosi symboliczne dla dzielnicy Żydowskiej nazwa – park Odrodzenia.