"Miasto Dawida", park archeologiczny w wąskim paśmie na południe od wzgórza świątynnego, – miejsce, gdzie się urodził Jerozolimy z jego сорокавековой historią.

Wykopaliska na grzbiet rozpoczęła się w połowie XIX wieku brytyjczycy. Znaleziska naukowców stały się materialnym potwierdzeniem autentyczności zdarzeń określonych w Konno Testamencie.

Jerozolima wspomina w egipskich tekstach XIX-XVIII wieku p. n. e., Tysiąclecie później im posiadali jebuzejczyk w 1004 roku p. n. e. go zdobył król Dawid. Tutaj, w stolicy starożytnego królestwa Izraela, był przybytek Ducha Arki, tu syn Dawida mądry Salomon zbudował Pierwszą Świątynię. Do VIII wieku p. n. e. Jerozolima została otoczona zakazując ścianami. Jednak w 586 roku p. n. e. babilończycy zburzyli rozwijające się miasto, a żydów zabrali do niewoli. Dalej szły zwrot ludu z niewoli babilońskiej, budowa Drugiej Świątyni, rzymskie panowanie, wydarzenia opisane w Nowym Testamencie, zniszczenie Jerozolimy przez rzymian w roku 70.

Pod gołym niebem znajduje się muzeum-rezerwat, gdzie nadal prowadzone są wykopaliska. Wejście ozdobione wizerunkiem harfy – król Dawid, który był nie tylko wielkim wojownikiem, ale i utalentowanym muzykiem i poetą, napisał przebijający duszę pokutny 50-psalm ("Zmiłuj się nade mną, Boże, według wielkiego miłosierdzia Twego..."). Ruiny ogromnych ścian, wybitnych w najwyższym punkcie kalenicy, utożsamiana z pałacu Dawida. Poniżej można zobaczyć typowe mieszkanie mieszczucha tych czasów z wewnętrznym dziedzińcem i pomieszczeniami dla zwierząt. Tu znaleźli się garnek z выцарапанным na nim imieniem i nazwiskiem i dali domu – "dom Ахиеля". W pobliżu: dom, spalony podczas najazdu babilońskiego, tu odkryto groty strzał i resztki mebli. W bogatych domach są kamienie z otworami – jedne z najstarszych toalet. Z tarasu widokowego dobrze widoczne wzgórze świątynne, dolina Cedron, mont des oliviers.

Dla specjalistów było zagadką, dlaczego król Dawid postanowił założyć swoją stolicę w tak dziwnym miejscu – Jerozolima jebuzejczyka znajdował się jakby w niżu, otoczony wysokimi wzgórzami. Warowne miasta zazwyczaj budowano na samym wzniesieniu. Ale król nie pomyliłem się: na wschodnim zboczu pobliskiego wzgórza Офель miał źródło wody, питавший miasto, okoliczne doliny były przeszkodą dla wroga, wokół leżały żyznej ziemi.

W Starym Testamencie, jest to wskazówka, że wojownicy Dawida włamali się do oblężonego miasta przez system zaopatrzenia w wodę. Archeolodzy naprawdę odkryli w skale głębokie pionowe studnia, w której szkoleni żołnierze potrafili wznieść się w pełnym uzbrojeniu. Później król Ezechyjasz uderzył w skale tunel o długości 533 metry, podający do miasta wodę. To ustrojstwo pozwoliło Jerozolimy wytrzymać oblężenie asyryjczyków w 701 r. p. n. e. Tunel jest otwarty do zwiedzania, ale wycieczka – amatora: ciasno, ciemno, czasami trzeba iść po kolana w wodzie.

Tunel prowadzi do sadzawki Siloam, znanego z Nowego Testamentu. Dobrze jest usiąść obok niej i zastanowić się o cud, który uczynił Chrystus, przywrócenie wzroku niewidomemu: "i rzekł do niego: idź, obmyj się w sadzawce Siloam-co znaczy: posłany. Poszedł i umył się, i przyszedł widząc" (J 9:7).