Atomowe bombardowanie Hiroszimy dokonano rano 6 sierpnia 1945 roku. Na miasto została zrzucona bomba atomowa z delikatnym pseudonimem "Mały", "mały" zniszczyła około 166 tysięcy osób. Celem nalotów atomowych z dwóch japońskich miast w sierpniu 1945 roku było zadanie zmusić Japonię szybciej podpisać akt kapitulacji w ii wojnie Światowej. 15 sierpnia Japonia ogłosiła kapitulację, a oficjalny dokument został podpisany dopiero 2 września.

Kopuła Гэмбаку w Hiroszimie jest jednym z najbardziej znanych pomników ofiar atomowego bombardowania, a także wpisane jest na listę Światowego dziedzictwa UNESCO. Znajduje się on obok Pamiątkowych parkiem na świecie. Epicentrum wybuchu w Hiroszimie oznaczony skromną tablicą ze zdjęciem i tekstem w języku japońskim i angielskim.

Kopuła Гэмбаку znany jest również pod nazwami "Atomowy kopuła", "Atomowy katedra" i "Kopuła atomowego wybuchu". Podczas katastrofy to budynek, zwieńczony kopułą w kształcie hemisfery i dlatego przypominające katedra, okazało się w odległości 160 metrów od epicentrum wybuchu bomby i cudem ocalała jedyna z wszystkich domów w okolicy. Niektóre ściany budynku zawalił się, w środku wszystko wyszło od pożaru, a byli tam ludzie zginęli.

Budynek został wybudowany w 1915 roku, zaprojektowany przez czeskiego architekta Jana Летцеля w jeszcze wtedy rzadkich do Japonii europejskim stylu. Do ii wojny światowej budynek był salą wystawową izby Handlowo-przemysłowej miasta, a w czasie wojny tam również znajdują się niektóre jednostki administracji.

Kiedy zostały przeprowadzone odzyskiwanie Hiroszimy, budynek zdecydowali się wzmocnić, aby zapobiec dalszemu jego zniszczenie, i zapisz jako przypomnienie o tragicznych wydarzeniach z 6 sierpnia 1945 roku. Obok "Atomowym katedry" ustawiono pamiątkowy kamień, obok którego zawsze można zobaczyć butelki z wodą pitną w pamięci tych, którzy przeżyli, w momencie katastrofy, ale zginął po niej z pragnienia w nadchodzącym jądrowej piekle.