Zamek Мацумаэ przez długi czas był zamkiem klanu Мацумаэ. Został on zbudowany w 1606 roku i był nazywany twierdzą Fukuyama, tak jak rodzaj Мацумаэ według własnego statusu nie miał prawa na budowę zamku. Teraz nazwa Мацумаэ nosi małe miasto w 90 kilometrów od miasta Hakodate, powstał wokół zamku rodzaju Мацумаэ.

Pierwszy przedstawiciel rodu Takeda Нобухиро osiedlił się na wyspie w połowie XV wieku. Pod jego wodzą nieliczni japończycy mieszkający na wyspie, zjednoczyli się w walce przeciwko rdzennej ludności – ainu. Takeda Нобухиро, w szczególności, stłumił powstanie duży ainu w 1457 roku, a następnie podporządkował sobie wszystkie samurajskie klany południowej części wyspy. Należy zauważyć, że nie wszyscy przedstawiciele agresywnego rodzaju Мацумаэ budowały relacje z przedstawicielami rdzennej ludności z pozycji siły. Tak, czwarty rozdział rodzaju Какидзаки Суэхиро udało się porozumieć z айнами o świecie i handlu.

Następny lokalny słudzy Какидзаки Есихиро w 1599 roku, podczas audiencji w Osace zmienił nazwisko, biorąc nazwę jego rodzinnej posiadłości, i od tego czasu ród stał się znany jako Мацумаэ. Pięć lat później nowy wojskowy władca kraju Tokugawa Ieyasu zapewnił za pochodzący Мацумаэ prawo własności wyspą, a jeszcze rok później, w 1606 roku Есихиро zbudował zamek Мацумаэ. Następcą Есихиро w 1616 roku został Мацумаэ Кинхиро, który trzy lata później zginął na wybrzeżu w pobliżu zamku wszystkie samurajskie fortyfikacje i osady, a ich mieszkańcy zostali zmuszeni do przeniesienia się w призамковый miasto.

Przedstawiciele rodzaju Мацумаэ odegrały znaczącą rolę w ochronie i obronie północnych granic Japonii, a także w kontynuacji ekspansji japończyków na wyspie i podporządkowane rdzennych mieszkańców. Jednak prawo na zamek zdobyli dopiero w połowie XIX wieku.

Budynek zamku, który został wybudowany w 1606 roku, nie zachował się. W 1637 roku zamek spłonął, został przywrócony, ale znowu spalił się już w 1949 roku. Dziesięć lat później ponownie został przebudowany, ale już w ogniotrwałej (железобетонном) wydaniu. Oryginalne pozostają tylko brama zamku, będące historyczno-zabytkiem kultury.