Opactwo Энгельсцель jest jedynym klasztoru trapistów w Austrii. To był dawny klasztor cystersów, położony jest w Górnej Austrii. Klasztor został założony w 1293 roku biskup Bernhard jak klasztor cystersów. W 1295 roku w klasztorze mieszkali mnisi z Вилхеринга. W czasach Reformacji nastąpił gospodarczy i duchowy upadek, klasztor na pewien czas przeniósł się do własności prywatnej. W 1618 roku opactwo Вилхеринг wkroczył w sprawy, przyjmując rozwiązanie zaoferować pomoc finansową w odbudowie klasztoru. W niedzielę wielkanocną 1699 roku w opactwie Энгельсцель doszło do pożaru, co pociągnęło za sobą nowe problemy finansowe. W 1746 roku Leopold Reichl, ostatni i największy z opatów Энгельсцель zaczął przywracać opactwo, przy użyciu, w tym i swoje osobiste środki.

W 1786 roku opactwo została rozwiązana przez cesarza Józefa II, a budynek był wykorzystywany do świeckich imprez. Budynek ponownie służył jako klasztor trapistów w 1925 roku uchodźcami. To byli niemieccy mnisi, którzy cierpią prześladowanie z po i wojnie światowej z Оленберга (opactwo w Alzacji), którzy znaleźli schronienie w opactwie Банц, ale odczuwali potrzebę w stałym miejscu zamieszkania. W 1931 roku Энгельсцель został podniesiony do rangi opactwa, proboszczem został mianowany Grzegorz Эйсвогель.

Na początku grudnia 1939 roku klasztor został zatrzymany przez gestapo, a wspólnota, licząca 73 osoby, została deportowana z opactwa. Cztery mnicha zostały wysłane do obozu, podczas gdy inni zostali aresztowani lub zostali powołani do wojska. Pod koniec ii wojny światowej w opactwo wróciła tylko jedna trzecia społeczności. Jednak dołączyli do nich uchodźcy z bośni klasztoru trapistów wraz z ich proboszczem.

Od 1995 roku opatem opactwa Энгельсцель powołany Marian Хауседер. Obecnie w klasztorze mieszka 7 mnichów.