Długi targ – powierzchnia w Gdańsku, która jest jedną z najbardziej znanych atrakcji turystycznych miasta.

Założona w 13 wieku, plac najpierw wykorzystywano jako znakiem drogi prowadzącej do rynku. Wkrótce po krwawej zdobyciu Gdańska krzyżaków, ulica stała się główną arterią miasta. Oficjalna niemiecka nazwa Langgasse pojawiło się w 1331 roku, polski wariant Dlugi Targ został wprowadzony dopiero w 1552 roku. Do rozbioru Polski ulicę jeszcze nazywali droga Królewska, bo tu odbyła się uroczysta droga w miasto podczas wizyty w Gdańsku polskimi monarchami. Podczas wizyt monarchów tutaj odbywały się uroczystości, fajerwerki i festyny. Na ulicy mieszkali bogaci ludzie: szlachta, kupcy i obywatele, zajmujące ważne miejskie stanowiska.

W 14 i 15 wieku w soboty na Długim targu handlowano mięsem, a na odcinku pomiędzy fontanną Neptuna i ratusza sprzedawali żywych prosiąt. Tutaj odbywały się egzekucje czarownic, heretyków i przestępców, którzy jednak byli szlachtą lub legalnymi mieszkańcami miasta. Pozostałe egzekucje odbywały się w innym miejscu.

W końcu 19 wieku na Długim targu pojawiły się torowiska, które zostały usunięte w okresie powojennym podczas rekonstrukcji. W czasie ii wojny światowej zdecydowana większość budynków na ulicy została zniszczona.

Na Długim targu znajdują się: Ratusz, fontanna Neptuna, Złota kamienica, Zielona brama i wiele innych znanych zabytków miasta.