Боженците – to wieś w dziedzinie Gabrovo w północnej części kraju, w odległości 8 km od miasta Трявна i 15 km od miasta Gabrovo.

Боженците opierał się po inwazji turków w Tarnowie w XVI wieku. Następnie ze stolicy Bułgarii biegła duża część mieszkańców, którzy później osiedlili się w odległych i trudno dostępnych rejonach Bałkanów. Tymczasem, szlachcianka w imieniu Божана uzasadnia wraz z rodziną w miejscu, gdzie później zostanie nazwana jej imieniem wieś. Stopniowo osada rozrasta się i rośnie w siłę. W XVIII wieku znajdował się tutaj ważny punkt handlowy. Głównymi produktami były z wełny, skór zwierzęcych, wosk i miód. Rzymski sposób prowadził z Боженците w Gabrovo, a z drugiej strony wsi znajdowała się górska droga, po której można było dostać się na Трявну.

Rozwój fabrycznie fabryki przemysłu po Wyzwoleniu miało silny wpływ na działalność lokalnych rzemieślników, i stopniowo wieś podupadła. W 1962 roku zostały zrealizowane prace renowacji niektórych budynków w Боженците, a także po całkowitej odnowie miejscowości. Od stycznia 1964 r. wieś ogłoszone architektonicznym biosfery.

Tak jak w latach panowania tureckiego wśród osadników Боженците było wielu bogatych i wpływowych ludzi, większość domów w wiosce są dwa piętra. Zwykle ten pierwszy był przeznaczony dla handlu, drugi – do zamieszkania. Charakteryzuje werandy, wyłożoną kamiennymi płytami, rzeźbionych drewnianych elementów dekoracyjnych itp. Wszystkie chodniki w Боженците wyłożone kostki brukowej.

Wybitnym przykładem architektury renesansu jest trójnawową bazylikę Proroka Eliasza. Kościół został zbudowany w 1839 roku. Wpływowi mieszkańcy wsi otrzymali zezwolenie zbudować wokół niej wieżę, mimo surowego zakazu, które istniały w latach niewoli tureckiej. W pobliżu świątyni znajduje się szkoła, zbudowany w 1872 roku. Jest to masywny budynek, który później został przekształcony w galerię. Na pierwszym piętrze znajduje się biblioteka, a na drugim – fajne pomieszczenia.

Боженците jest jednym ze stu krajowych atrakcji turystycznych Bułgarii i cieszy się dużą popularnością wśród turystów. Co roku rezerwat odwiedza około 25 tysięcy osób.