Biblioteka narodowa Szkocji – jest stosunkowo młodą instytucją. Została ona założona w 1925 roku. Biblioteka mieści się w kilku budynkach w centrum Edynburga, główny budynek znajduje się na moście Jerzego IV. Kolejny nowoczesny budynek wybudowany w 1980 roku, w południowej części miasta.

Do oficjalnego powstania biblioteki funkcji biblioteki narodowej, z prawem do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego pełniła biblioteka Kolegium adwokatów. Została ona założona w 1689 roku i otrzymała status biblioteki narodowej oraz prawo do otrzymywania egzemplarza obowiązkowego w 1710 r.

Do początku XX wieku fundusze biblioteki wzrosły tak bardzo, że stały się zbyt duże dla prywatnej organizacji, a biblioteka została przekazana w darze szkockiego narodu. Specjalnym parlamentarnych aktem w 1925 roku został instytucji biblioteka Narodowa Szkocji. Sir Alexander Grant poświęcił dwieście tysięcy funtów na bibliotekę i budowa nowego budynku dla niej. Budynek zaczęto budować w 1938 roku, ale ii wojna światowa przeszkodziła budowy, i została zakończona dopiero w 1956 roku. Na początku lat 90-tych wybudowano nowy, nowoczesny budynek w południowej części Edynburga, w nim znajdują się zarówno magazyn, jak i czytelnie sale.

W kolekcji biblioteki są przechowywane wielu rzadkich książek i rękopisów: biblia Gutenberga, list motywacyjny Karola Darwina, прилагавшееся do rękopisu "Pochodzenia gatunków", "Pierwsze folio" - pierwsze spotkanie Szekspira in folio, ostatni list Marii Stuart. Również w kolekcji biblioteki duży zbiór map.