Słynny meczet Uch-Шерефели-Jami lub, jak to nazywa Meczet z trzema balkonami, położone na północ od bazaru Edirne i po prawej stronie od głównego placu miasta. Ona stoi przy głównej ulicy miasta, naprzeciwko hali targowej Bedesten. W latach budowy budynków (1437-1447) była największym budynkiem w mieście. Jej oryginalna architektura nosi w sobie cechy przejścia od сельджукской świątyni do klasycznej.

Cechą szczególną meczetu jest dość duży dziedziniec, który w historii tureckiej architektury użyto tu po raz pierwszy. W centrum tego otwartego dziedzińca znajduje się fontanna-шадырван, w którym podjęta umyć twarz, ręce i nogi w drodze do молельный salę. Dziedziniec otoczony jest pokryte kopułami galerie. Oprócz tego, przy budowie meczetu wykorzystano kolejną innowacją - nauczyli się robić strop w postaci jednego kopuły, a nie z kilku, jak wcześniej. Ogromny jak na tamte czasy kopuła znajduje się na шестигранном bębnie, opartych na dwie ściany zewnętrzne i dwie masywne kolumny wewnątrz. Średnica kopuły wynosi 24 metry.

Cztery minarety różnego stylu i wysokości, znajdujące się w rogach prostokątnego dziedzińca, dodają uroku tej niezwykłej meczetu. Oni wydają się zaskakujące głowy w stosunku do ogromnej массивному budynku - bardzo wysokie i cienkie. Najwyższy z nich, o wysokości 67 metrów, posiada trzy balkony-шерефе, z których każde prowadzi oddzielna klatka schodowa. Minaret jest wykonany z czerwonego i białego kamienia, w wyniku którego powstaje oryginalny zygzaka rysunek. Drugi minaret, nazwany "баклавалы" (co oznacza — z пахлавой), ozdobiony kształcie rombu zestawy wskaźników ornament i dwoma balkonami. Trzeci minaret, zwany "бурмалы" (co oznacza — kręcony), przyciąga oryginalnym wykończeniem w postaci obejmującej minaret spirali i ma, tak samo jak i klasyczny czwarty, tylko jeden balkon. Należy zauważyć, że w ogólnej strukturze meczet jednak standard.

Meczet Uch-Шерефели-Jami była mocno uszkodzona potężne trzęsienie ziemi 1751 roku. Częściowo go wyremontowali w 1763 roku i całkowicie odnowiony w 1930 i w 1999 roku. Uch-Шерефели w Edirne stała się przykładem budowy, budowany w okresie poszukiwania nowych form tureckiej architektury. To wyraźnie pokazuje przejście od сельджукского stylu Konya i Bursie do klasycznego osmańskiemu panowaniu stylu stambulskiej meczetów.