Zamek Menard stoi na brzegu rzeki Loary i położony jest w departamencie Loir-i-Cher. Zamek został zbudowany w 1646 roku Гийомом Шарроном, doradcą króla i odpowiedzialny za zestaw rekrutów w czasach wojny Trzydziestoletniej. Najpierw zamek składał się z budynku głównego i dwóch pawilonów, ale w 1669 roku syn Шаррона – Jean-Jacques, członek francuskiego parlamentu, достроил dwóch różnych wielkości skrzydła. W 1675 roku Charron otrzymał tytuł markiza i jego własności były jeszcze bardziej zwiększone.

W 1760 roku zamek Menard nabyła фаворитка króla Ludwika XV, madame de Pompadour, płacąc około jednego miliona liwrów francuskich i sprzedał kilka swoich perłowe ozdoby.

Przebudową zamku zajmował się pierwszy architekt francuskiego dworu – Jacques-Ange Gabriel. Zamiast pawilonów XVII wieku wprowadził dwa nowe skrzydła, przy tym zaliczył ich dachy w "włoskim" stylu, aby zamek nie wyglądał tak monotonne. Na dziedzińcu wzniesiono dwa inne pawilonu: w prawym Pawilonie Godzin, wielkiej podziemnym przejściem z głównym budynkiem zamku znajdowały się w kuchni, a w lewym Pawilonie Południka mieszkał dozorca. Madame de Pompadour zmarła w 1764 roku, i zamek Menard przeszedł do jej brata, markiza de Marigny. Przy nim też przeprowadzono prace konserwatorskie, endogennych wymiary zamku.

W 1830 roku w zamku Menard było otwarcie pozory uczelni, przeznaczonego dla młodych ludzi różnych klas i narodowości. Ogromny budynek czasu, położony we wschodniej części dziedzińca, częściowo zachował się tak samo, jak i mała kuchenka gazowa stacja w okolicy.

Części zamku, zbudowany w XVII wieku, charakteryzują się prostotą, a nawet w pewnym аскетичностью, w przeciwieństwie do bardziej nowoczesnych wnętrz, пристроенных podczas madame de Pompadour i jej brata. Główny budynek zamku Menard składa się z trzech części – stary duży salon, sypialnia i pokój dzienny, a sale na pierwszym piętrze były w 1912 roku połączone w jedną wielką galerię. W salonie, znajdującego się po prawej stronie wielkiej sali, od razu rzucają się w oczy ozdoby XVIII wieku – elegancka rzeźba w drewnie i półki z lustra nad kominkiem. Kamienne schody i ozdoby z drewna egzotycznego w bibliotece na drugim piętrze zostały wykonane przy markizie de Marigny, bracie madame de Pompadour.

Jean-Jacques Cartwright w drugiej połowie XVII wieku rozbił krajobraz angielski park wokół zamku Menard, urządzone trawniki i do kanałów telewizji satelitarnej. Wzdłuż dwóch ścieżek zostały obsadzone wiązy. Przy markizie de Marigny w parku był znajduje się sztuczna grota, a w miejscu dawnych angielskich trawników była podzielona jest ogromny taras z rzeźbami. Z parku rozciąga się piękny widok na rzekę Loarę.

Między zamkiem i oranżerią znajduje się Rotunda Obfitości, gdzie wcześniej znajdowała się rzeźba, utworzona Dostatek. Teraz jest w niej umieszczona kopia Wenus Medyceuszy, wykonane w XVI-XVII wieku.