Park narodowy Kakadu" znajduje się 170 km od Darwina, - obowiązkowy element programu turystów przybywających w północnej Australii.
Tutaj przyciąga ich zapierające dech krajobrazy, tubylczej kultury i bogactwo przyrody. W parku znajduje się wiele popularnych wśród turystów wodospady i wąwozy, takich jak Магук, Ганлом, Twin falls i Jim Jim falls.
Największy park narodowy w kraju rozciąga się na 200 km z północy na południe i ponad 100 km ze wschodu na zachód na terenie regionu Аллигаторовых rzek. Całkowita powierzchnia parku wynosi placu Słowenii lub prawie połowie placu Szwajcarii.
Nazwa parku pochodzi nie od nazwy malowniczej ptaki kakadu, a od nieprawidłowej wymowy słowa "Гагаджу" (Gagadju), tak nazywa się język, którym mówią tubylcy mieszkający w północnej części parku.
"Kakadu" niezwykle zróżnicowany w ekologicznym i biologicznym sensie. Tu wzięte pod ochronę 4 systemach rzecznych, 6 dużych form krajobrazowych, przy ujściu rzek i bagniste niziny, meandry rzek, równiny, górskie wyżyny, ponad 280 gatunków ptaków, około 60 gatunków ssaków, 1700 gatunków roślin i ponad 10 tysięcy gatunków owadów!
Aborygeni żyli na tym terenie na przestrzeni ostatnich 40 tysięcy lat, i elementy ich kultury i życia też są chronione w parku – tutaj można znaleźć ponad 5 tysięcy miejsc związanych z rodzimej historii. Na terenie parkingów Убирр, Буррунгай i Нангулувур są niepowtarzalne przykłady sztuki naskalnej dawnych mieszkańców tych miejsc. Wśród obrazów – obrazy myśliwych i szamanów, opowiedziane dla potomnych historii o stworzeniu świata.
Około połowy terytorium parku jest własnością tubylczych plemion Północnej Terenie, i, zgodnie z prawem, Dyrekcja parku wynajmuje te ziemie do zarządzania parkiem. Aborygeni żyjący dziś na terenie "Kakadu" (jest ich około 5 tysięcy), to potomkowie różnych plemion, od czasów starożytnych, czających się tutaj. Styl ich życia się zmienił w ostatnich latach, ale ich tradycje i wierzenia pozostają ważną częścią ich kultury.
Wśród pierwszych неаборигенных badaczy północnego wybrzeża Australii były chińczyków, malajów i portugalczycy, a pierwsza udokumentowana opis zostawili holendrzy. W 1644 roku Abel Tasman był pierwszym, który wyniósł opis kontaktów europejczyków z tubylcami. Półtora wieku później Matthew Flinders badał zatokę Карпентария w latach 1802-1803. Między 1818 i 1822 lata w zatoce był angielski żeglarz Philip Parker Keane, który nazwał tę miejscowość Аллигаторовыми rzekami z powodu ogromnej ilości krokodyli. W połowie 19 wieku na terenie przyszłego parku "Kakadu" ze zmiennym powodzeniem zaczęły pojawiać się brytyjskie osady, a do końca wieku – pierwsi misjonarze. W 20 wieku wydobywano tu złoto i uran.
"Kakadu" został założony w tych latach, kiedy australijskie społeczeństwo stało się interesować tworzeniem parków narodowych dla zachowania różnorodności biologicznej i uznania ziemskich praw aborygenów. Jeszcze w 1965 roku został opracowany projekt stworzenia parku w regionie Аллигаторовых rzek, ale tylko w 1978 roku Rząd Australii договорилось dzierżawy tych gruntów dla celów ochrony przyrody. Obecne terenie parku wchodziły w jego skład w trzech etapach od 1979 do 1991 roku.
Flora "Kakadu" - jednego z najbogatszych w północnej Australii, tutaj zarejestrowano ponad 1700 gatunków roślin! Przy czym u każdego obszaru geograficznego parku – jego unikalna flora. Na przykład, na terenie tzw. Kamiennej Kraju dominuje roślinność skalna, który wpasował się do ekstremalnie gorące temperatury i długi засухам, przemiennych okresami ulewne deszcze. Monsunowe lasy – ogromne баньяны i kolczaste капоки z miękkimi, czerwonymi kwiatami - rosną w chłodnych i wilgotnych zaroślach. Na południowych wzgórzach można spotkać endemicznych roślin, które rosną tylko w "Kakadu", takich jak eukaliptus koolpinensis. W podmokłych nizinach, zalanych przez kilka miesięcy w roku, rośnie turzyca, namorzyny, панданы i chinowiec.
Różnorodne warunki życia w parku wspierają życie wyjątkowej różnorodności zwierząt, wśród których jest endemicznych, rzadkich i zagrożonych. Biorąc pod uwagę ekstremalne warunki pogodowe parku, wiele zwierząt są aktywne tylko w określonych porach dnia lub roku okresu. Na terenie "Kakadu" mieszka około 60 gatunków ssaków, większość z nich nocne, co sprawia, że spotkanie z nimi. Ale są i takie, w których można zobaczyć i po południu, na przykład, smukła i kangury (ich tu 8 gatunków! ). Wśród innych typowych mieszkańców parku – dzikie psy dingo, czarne валлару (górskie kangur), nakrapiane torbacze kuny, wielkie szczury workowate, brązowe бандикуты. W wodach przybrzeżnych występują krów morskich.
Kulturalne i naturalne wartości parku "Kakadu" uznane na poziomie międzynarodowym – w 1992 roku park narodowy został wpisany na Listę Światowego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego UNESCO.