Kościół matki Bożej Królowej Świata, znajduje się w Bydgoszczy na ulicy Бернардинской, miejscowi nazywają гарнизонным, tak jak parafia, do której należy, został założony przez wojsko. Do 1971 roku patronem świątyni był uważany za święty jerzy, ale proboszcz kościoła Stefan Wyszyński zmienił nazwę вверенную mu kościół.

Historia Гарнизонного kościoła w Bydgoszczy bierze swój początek w odległej 1480 roku, kiedy to polskie miasteczko przybyli bernardyni. Zezwolenie na osiedlenie się w Bydgoszczy otrzymali od samego króla. Zgodnie z zaleceniami wrocławskiego biskupa Zbigniewa Олесницкого, tutaj został założony klasztor bernardynów.

Klasztorny został zbudowany kościół, konsekrowany w imieniu świętego Hieronima i świętego Franciszka, który całkowicie spłonął od pożaru spowodowanego uderzeniem pioruna w 1545 roku. Wtedy doznał wielu budynki klasztorne, ocalały jedynie biblioteka z kolekcją rzadkich książek i ambulatorium.

23 września 1552 roku król polski Zygmunt August wydał rozkaz o odbudowie zniszczonego бернардинской kościoła. Jego jedynym warunkiem było następujące: wysokość iglicy kościoła nie powinna przekraczać wysokości wież zamku, stojącego obok. Kościół wzniesiono na nowo w latach 1552-1557 i poświęcili jej już święty George. Został zbudowany w stylu gotyckim, ale przy jej projektowaniu elewacji używane i renesansowe elementy.

Kościół znalazł się w zrujnowanej stanie po wojnach szwedzkich w XVII wieku, dlatego jego przebudowy, lekko видоизменив jego wygląd. Tak, kościół otrzymał kwadratowa wieża, która zachowała się do naszych dni. W 1682-1685 r. przed kościołem na cześć zwycięstwa w bitwie pod Wiedniem Jan Панинский założył niewielką kaplicę z loretańskiej chatą Matki Bożej.

W XVIII wieku kościół miał 7 ołtarzy i bogate zbiory kościelnych przedmiotów. Do tego czasu dach kościoła został pokryty dachówką, a podłoga wyłożona jest płytkami ceramicznymi. Ławki dla wiernych zostały stworzone z drewna i ozdobione płaskorzeźbami.

Kościół stał garnizonu w 1838 roku podczas pruskiego panowania. Wtedy ją odwiedzali głównie żołnierze z pobliskiego garnizonu. Ona zachowała swój status wojskowego kościoła do dnia dzisiejszego.

W końcu XX wieku podczas przebudowy na sklepieniach kościoła odnaleziono freski z XVII-XVIII wieku.