Swoją nazwę wyspa Świętego Mikołaja dostał dzięki średniowiecznego kościoła, rozmaitych atrakcji znajdujących się na jego ziemi, nazwanej na cześć tego świętego. Pojawienie się tutaj świątyni pochodzi z 16 wieku. Oprócz kościoła i znajdujących się wokół niej zabytkowych grobów, na wyspie nie ma innych budynków i mieszkańców – to ziemia niczyja. Uważa się, że w grobach, otaczających średniowieczny kościół, pochowani są dotknięte plagą uczestnicy wypraw krzyżowych.

Wyspa Sveti Nikola, jak miejscowi nazywają go, jest uznawany za największy na wybrzeżu Adriatyku: długość wyspy wynosi 2 km Od miasta Budva go dzieli 1 km. Na wyspę w czasie odpływu można dostać się pieszo ze Słowiańskiego plaży i w płytkiej utworu, o głębokości 0, 5 m.

Jedna z legend głosi, że ten utwór pojawił się święty Sawa. Gdy ten nie mógł z powodu silnego sztormu dotrzeć do galery, nowoczesna kolejka linowa, wychodząca na Athos, rzucił się w morze kilka dużych kamieni i dzięki temu udało się przejść do statku i wspiąć się na niego.

Powierzchnia wyspy gęsto pokryta evergreen roślinnością. Żyje tu wiele gatunków ptaków i zwierząt. Przytulne, piaszczyste plaże wyspy, dzięki swoim niewielkim rozmiarom, bardzo popularne wśród turystów, spragnionych samotności i chcą choć trochę pobyć w samotności z naturą. Także stąd można podziwiać wspaniały widok na miasto i jego okolicę.

Z Budvy na wyspę i z powrotem regularnie kursują łodzie, które przewożą turystów do odpowiedniego miejsca w zaledwie kilka minut. Wyspa Świętego Mikołaja bardzo kochamy miejscową ludnością i jest popularny wśród turystów.