Katedra Świętej Trójcy – zabytkowy katedra w centrum miasta Bristol w wielkiej Brytanii. W 1140 roku założono opactwo oo. augustianów. Pierwszy kościół opactwa, od której teraz zachowały się tylko fragmenty, został wybudowany w latach 1140 i 1148 r. W okresie 1148-1164 zostały zbudowane które doszły do nas dom kapituły i dwie надвратные wieży. Na początku XIII wieku wzniesiono kilka budynków, a w końcu stulecia rozpoczęto budowę nowego kościoła opactwa w stylu angielskiej ozdobione gotyku.

Budowa została przerwana na prawie sto lat, a dopiero w XV wieku zostały zakończone nawa i wieża centralna. Podczas reformy kościoła Henryka VIII, kiedy wielu klasztory zostały rozwiązane, a kościoły zniszczone, ten kościół wręcz przeciwnie stała się katedralnej, gdyż powstał w Bristolu диоцез. Nowa katedra została konsekrowana pod wezwaniem Świętej Trójcy.

W XIX wieku fascynacja neogotycką stylu symbolizuje odrodzenie zainteresowania dziedzictwa architektonicznego w wielkiej Brytanii. W neogotyckim stylu budowano nowe budynki i odnowiono stare. W tym okresie wybudowano nowy nawy katedry, który doskonale harmonii ze wschodniej, starożytnej częścią świątyni Zachodnie wieże zostały dobudowane w 1888 roku – czyli kościół budowano około 750 lat!

Architektura katedry w dużej mierze jest wyjątkowa i niezwykła. Między wieżami znajduje się duże okno-róża, charakterystyczne raczej dla francuskiej i hiszpańskiej gotyku, niż w wielkiej brytanii. Katedra jest przykładem tak zwanego зального świątyni, w którym nawa, chóry i приделы – jednej wysokości, co również nietypowo dla brytyjskiej architektury.

W katedrze przechowywany jest oprawa, wykonana w 1450 roku i przeniósł się tutaj ze zburzonego kościoła templariuszy.