Бистром Karl Iwanowicz – adiutant, bohater Ii wojny światowej, разразившейся w 1812 roku. Właśnie temu śmiało rzucone człowiekowi poświęcony jest słynny pomnik, znajdujący się w mieście Кингисепп i zamontowany w 1841 roku na miejscu pochówku generała. Pomnik znajduje się w strefie lokalizacji posiadłości bohatera, noszącego nazwę Романовка.

"Brązowy lew" – jest to jedyny na terenie całej Federacji Rosyjskiej pomnik, który niesie w sobie nie tylko historyczną etykietę, ale i w tym samym czasie jest grobem wielkiego generała. W celu podwyższenia pamiętnym pomnika zostały zebrane środki pieniężne z żołnierzy i oficerów jednego z poszczególnych Гвардейских obudów. Szkic pomnika został zaprojektowany utalentowanym uczniom słynnej Akademii nazwy Шурупова M. A. Przeszedł ciężkie próby i przeszkody na swojej drodze, to właśnie szkic pomnika młodego академиста wygrał projekty należące do najbardziej wybitnych kandydatów. Warto zauważyć, że rzeźbiarskie budowla w postaci lwa było вылеплено i отлито mistrzem P. K. Клодтом.

Projekt "Brązowego lwa" dokonano w klasycznych tradycjach, związanych z rosyjskiej architekturze. Granitowy cokół stanowi ogromny prostokąt, na którym znajduje się brązowy lew, trzyma przednią łapę na kuli i który jest ucieleśnieniem wielką Rosyjską potęgę jako symbol państwowości. Na dużym cokole z granitu wyryte słowa następującej treści: "Generałowi i адъютанту Бистрому K. I. Gwardyjskiego korpusu jako symbol wiecznej wdzięczności", Warna, Borodino, Ostrołęka. Początkowo między rzędami napis w dużym zagłębieniu w zaokrąglonym kształcie mieścił brązowy погрудный portret wielkiego generał-adiutanta, ale na dzień dzisiejszy już go tam nie ma, co prawdopodobnie wiąże się z porwaniem faszystowskich najeźdźców w czasach wrogiej okupacji miasta.

Wiadomo, że pamiątkowy pomnik nie raz był narażony na zniszczenia. Znany jest przypadek, kiedy w 1919 roku bolszewicy postanowili oddać pomnik na złom, zrzucając go z granitowej piedestału. Masa brązowego lwa była tak wielka, że działacze nie mogli zanurzyć go w samochód. Bardzo długo ogromny lew był do rowu. W pewnym momencie odkrył Комшилов J. A. – autoryzowany przedstawiciel do spraw kulturalnych edukacyjnych Наркомпросса RFSRR. Po tym, lew ponownie został wprowadzony na miejsce.

Pomimo przywracanie brązu pomnika, pomnik ponownie został wystawiony na niebezpieczeństwo. Jedna z wersji tego, co się wydarzyło opowiada o tym, co jest dziełem Piotra Клодта zainteresowali się niemieccy najeźdźcy w 1943 roku jako unikalnego dzieła sztuki odlewania. Zgodnie z logiką, nazistów, "Brązowy lew" miał na pewno перебазироваться w iii rzeszy. Druga wersja opiera się na wydarzenie, kiedy pamiątkowy pomnik zdjęli z granitowego cokołu i pojechaliśmy w miasto Ryga na dalszą przetopienia. Później okazało się, że pracownicy ryskiego odlewni металлозавода postanowili chronić unikalną rzeźbiarskie dzieło, zachowując jego zakopanem w ziemi. Wkrótce pomnik Бистрому K. I. został znaleziony w Rydze po tym, jak została ostatecznie zwolniona. Jakiś czas później, spiżowy pomnik powrócił na celu przywrócenie do Leningradu. Po upływie ośmiu lat, pomnik został ponownie przewieziony do Романовку.

Jak wiadomo z historii rodziny Бистрома Karl Iwanowicz, bezpośrednich spadkobierców lub następców nie miał. Właśnie z tego powodu, zgodnie z duchowego testamentu zmarłego, posiadłość w Ямбурге było podane na alimenty dziewczyna wielkiego generał-adiutanta – Ардальону i Mikołaja Бистромам, Wierze Аршеневской – ukochanej siostrzenicy, a także wiernym przyjaciołom Karl Iwanowicz – адъютанту Шемиоту Walerię i pułkownika Крутову Michałowi. Oprócz tego, generał Бистром za życia oddał swoje ręce na budowę инвалидного domu, przeznaczonego dla гвардейских żołnierzy, co było praktykowane na dochody uzyskane od posiadania majątku. Dziś dom inwalidów do tej pory zachował się i znalazł swoje zastosowanie jako ośrodka narciarskiego.