Przednia Белелюбского, położony w Боровичах, nie tylko wymagana budowa technika, ale i oryginalny pomnik архтектуры miasta.

Wiadomo, że w drugiej połowie 19 wieku miasto Боровичи był bardzo rozwinięte pod względem infrastruktury i przemysłu miastem w porównaniu z innymi miastami: fabryka, zakład wydania серного колчедана, podpalono zakład oczyszczania spirytusu, fabryka ubojni wyrobów, produkcja materiałów wybuchowych i wiele innych. W większym stopniu miasto zostało rozwinięte w części cegieł, z powodu czego w pobliżu miasta znajdowały się zapasy specjalnej wysokiej jakości gliny. W tym czasie powstała niezbędna gałąź Окуловка-Боровичи, ale wkrótce podjęto decyzję o jej przedłużeniu do samego miasta Czerepowiec, choć pomysł nie został zrealizowany. Zaistniała taka sytuacja, że w mieście nie było zupełnie trwałego stałego mostu, który przechodził przez порожистую i szybką rzekę Мсту. W okresie letnim roku budowniczowie po prostu nakłaniali tymczasowy most drewniany, a w zimie roku pracowała ice przeprawa. W okresie poza sezonem przez rzekę przewoził wszystko, co potrzebne tylko jeden prom, więc zawsze na brodzie pojawiły się długie kolejki, które często doprowadzały do konfliktów, a nawet bójek.

W środku 1871 roku odbyło się instytucja Боровичской miejskiej dumy pytania, dotyczącego budowy mostu przez rzekę. Proces ten trwał dość długi okres czasu, ponieważ środki nie budowanie mostu potrzebowały dużo. Kilka razy podejmowano próby do zbierania darowizn; władze miejskie starały opodatkowania podatkami wszystko, co możliwe, w wyniku czego nastąpiła nieuchronna fala protestów wśród mieszkańców miast, a także jego rezystancja w próbie władz "zysku". Sytuacja zbliżyła się do tego, że władze próbowały wprowadzić specjalny podatek dotyczący psów podwórkowych, więc обескураженные gospodarze w jedną noc dosłownie передушили niczemu niewinnych zwierząt. Na podstawie wyników wszystkich procesów i operacji, potrzebna kwota została jednak znaleziono.

W 1893 roku duma miasta Боровичи zwróciła się z prośbą o projektowaniu nowego mostu do jednej z najbardziej znanych i wiodących na rynku firm-мостостроителей, a mianowicie do doświadczonego profesora instytutu dróg Белелюбскому Mikołaja Аполлоновичу. Najważniejsze było zredukować koszty do minimum. Wkrótce firma wprowadziła na rozpatrzenie trzy projekty – najtańszych, choć nieco starszych. Został również przedstawiony projekt nowoczesnego, pięknego mostu łukowego. Naukowiec zaproponował utworzenie трехшарнирный, однопролетный przednia, z łukiem w dół, prototyp czego stał most przechodzący przez rzekę Ren w Niemczech. Wkrótce został opracowany specjalny projekt i budowa mostu mimo wszystko się zaczęło. Забивкой pali i wznoszenie fundamentów przemysł Metalowy Moskiewski zakład. W październiku 1902 roku został doręczony nabożeństwo na początku prac. Ale zdarzyła się porażka: pale, znajdujące się na lewym brzegu nie mogli przebić się przez warstwę żwiru i psuły. Kapitał stał się kurczyć. Ale właściwe rozwiązanie zostało wybrane i most został zamocowany.

Na początku lutego 1905 roku budowa mostu została dokonana, i był przypięty na podporach. Za kilka dni zaczęły być przeprowadzone niezbędne testy i wkrótce most został w końcu otwarty. W dniu otwarcia odbyła się uroczystość, która trwała do nocy. Liczne mieszkańcy witali siebie z tak znaczącym dniem w życiu miasta, a także wyrażali szczerą wdzięczność profesorowi Белелюбскому, głównego inżyniera projektu Пшеницкому i rozdziale Miejski państwowej Шульгину. Tylko nowego mostu nie została podana nazwa, choć podejmowano próby nazwać most "Александровским" na cześć cesarza Aleksandra wielkiego, ale nazwa nie jest zablokowany i wkrótce było po prostu zapomniane.

Obecnie most jest pieszym.